آلودگی آب تهران موضوع اظهارات ضد و نقیض مسئولان

مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران روز دوشنبه ۲۸ تیر گفت که «ادعای آلودگی آب تهران بی‌اساس است». این در حالی‌ست که تنها یک روز پیش از آن بود که وزیر بهداشت دولت احمدی‌نژاد خود به آلودگی آب برخی از مناطق تهران اذعان کرده بود.

مرضیه وحید ‌دستجردی که در حاشیه اجلاس معاونان بهداشتی دانشگاه‌های علوم پزشکی سخن می‌گفت با اشاره به گزارش وزارت نیرو درباره آلودگی آب برخی از مناطق پایتخت اعلام کرده بود که بهتر است زنان باردار و کودکان این مناطق از آب‌های بطری استفاده کنند.

با این‌همه این گفته وزیر اصول‌گرای دولت دهم گویا نه تنها صدای مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب تهران را درآورد که حتی به مذاق دیگر اعضای کابینه هم خوش نیامد، چنانچه وزیر نیرو هم با رد اظهارات دستجردی از «تحت کنترل بودن میزان نیترات آب تهران» سخن گفت.

او گفت که اظهارات وزیر بهداشت در پاسخ به سوال خبرنگاران بوده است و بدین طریق تلاش کرد که میزان صحت و دقت گفته‌های یک عضو دیگر کابینه را زیر سوال ببرد. او همچنین بیان کرد که « نیترات آب تهران یک موضوع سنواتی بوده و موضوع جدیدی به تازگی اتفاق نیفتاده است.»

وزیر نیرو تلاش کرد تا با توضیح از تحت کنترل بودن کیفیت آب تهران دفاع کند که بگوید: «۳۰ درصد از منابع آبی مورد نیاز در کلان‌شهر تهران از منابع آب زیرزمینی تامین می‌شود و اگر –فقط− مشخصات آب سالم را داشته باشد در مخازن تزریق خواهد شد».

اما نظر یک نماینده مجلس شورای اسلامی هم‌سو با وزیر بهداشت است. شاهرخ رامین، عضو کمیسیون بهداشت مجلس، به خبرگزاری فارس گفت که «برخی آب‌های لوله‌کشی تهران دیگر برای شرب مناسب نیستند».

وی اذعان کرد: «با توجه به بالابودن نيترات در آب‌های منطقه غرب و جنوب تهران آ‌ب‌های لوله‌كشی بايد جای خود را به آب‌های بسته‌بندی برای شرب بدهند.»

جلسه شورا بعد از تعطیلات

با این‌همه موضوع نیتراته بودن آب‌های تهران تنها به اظهارنظر یک عضو دولت و نماینده مجلس و پاسخ‌های ضد و نقیض عضو دیگر دولت یا مسئولان مربوطه محدود نمی‌شود. اگرچه تماس دویچه وله فارسی با دو تن از اعضای شورای شهر تهران (با این عنوان که اعضا در تعطیلات تابستانی به سر می‌برند) بی‌پاسخ ماند اما به نقل از خبرگزاری مهر، مطلع می‌شویم که رسول خادم، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورا، از پیگیری کیفیت آب تهران در جلسات پس از تعطیلی خبر داده است.

وی در گفت‌وگوی خود با به خبرگزاری مهر گفت: «اعلام بحرانی بودن یا نبودن آلودگی آب تهران منوط به برگزاری این جلسه و بررسی دقیق تر است.»

مرتضی طلایی، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر هم به همین خبرگزاری گفت که «به نظر می‌رسد که املاح موجود در آب تهران بیش از حد مجاز شده و اظهار نگرانی‌های مطرحشده ناشی از افزایش بیش از حد آلودگی‌هاست».

با این همه در خود شورای شهر تهران هم هستند کسانی که تمایل به «پرده‌پوشی‌های مصلحت‌‌اندیشانه‌» دارند. حسن بیادی، نایب رئیس شورا، به‌رغم این‌که بیان کرده شورا اولین نهادی بوده که وارد موضوع آلودگی آب تهران شده، هشدار داد که « کیفیت آب تهران در وضعیت بحرانی نیست که بخواهیم بی دلیل مردم را نگران کنیم».

ضرورت اقدام دولت برای توسعه شبکه فاضلاب

اکنون جدا از اظهارنظرهای متفاوت و البته متضاد مسئولان، آن‌چه جای پرسش است، وضعیت میلیون‌ها شهروندی ا‌ست که در شهر تهران در حال استفاده از آب‌لوله‌کشی هستند. اگرچه به گفته پرورش، مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب تهران، قرار است به «سخنان خدمت‌گزاران خود اعتماد داشته باشند»، اما این اعتماد نمی‌تواند جای سلامتی خود و فرزندان‌شان را بگیرد.

معصومه ابتکار، یکی از کسانی است که به صورت واضح از وجود مشکل در آب تهران و راه حل آن سخن گفته بود. وی اسفند ماه گذشته بیان کرده بود که «طی بررسی صورت گرفته در مناطق شهرداری تهران معضل آلودگی آب همچنان مطرح بوده و این بحث نیاز به همكاری دولت دارد و بحثی ملی است».

ابتکار که عضو اصلاح‌طلب شورای شهر تهران است و پیش از این سمت مشاور محیط زیست رئیس‌جمهور اصلاحات را برعهده داشته، همان زمان تصریح کرده بود: «متاسفانه هنوز در توسعه شبكه فاضلاب مشكل داریم و شبكه فاضلاب همچنان اوضاع قرمزی دارد كه دولت باید در این زمینه كار كند.»

مرتضی طلایی نیز در گفت‌وگوی خود با خبرگزاری مهر و با گذشت بیش از یک فصل از اظهارات ابتکار بار دیگر تاکید کرد که تکمیل سیستم فاضلاب تهران در بهبود وضعیت آب شرب تاثیر بسزایی دارد. وی گفت: «هم اکنون بخشی از آب تهران از طریق چاه‌ها تامین می شود و اگر سیستم فاضلاب تکمیل شودو این فاضلاب به سیستم آبهای سفره‌های زیرزمینی وارد نشود، طبیعی است که کیفیت آب تهران بهبود پیدا می کند».

این عضو شورای شهر تهران گفت: «باید سد ماملو و سدهای اطراف تهران هر چه سریع‌تر تکمیل شود تا آب شرب تهران را تامین کنند چرا که به طور طبیعی آلودگی‌های مختلفی به سفره‌های آب زیرزمینی سرایت می‌کند که منجر به ناسالم شدن آب برداشت شده می‌شود.»

MR/DK