وزیر خارجه‌ی جدید آلمان، زیر ذره‌بین جهانیان
۱۳۸۸ آبان ۴, دوشنبه
گیدو وستروله، وزیر خارجه‌ی جدید آلمان، بارها در هفته‌های پیشین تکرار کرد که مسئولیت خود را خواهد پذیرفت. این به معنای آن است که رهبر حزب دمکرات‌های آزاد، وستروله، در مقام جدید خود به عنوان معاون صدراعظم آلمان، باید روزانه مسائلی همچون برنامه‌ی اتمی ایران و درگیری‌های افغانستان و خاورمیانه را پیش رو داشته باشد.
پایگاه خبری "در وستن" از گروه رسانه‌ای WAZ از این روزنه به وستروله نگریسته و می‌نویسد، با قرار گرفتن او در رأس وزارت امور خارجه‌ی آلمان، پس از ۱۱ سال باز هم یکی دیگر از سیاسمتداران حزب دمکرات‌های آزاد به این وزارتخانه پا می‌گذارد. او خاطره‌ی دو سیاستمدار دیگر این حزب در این مقام را زنده می‌کند. هانس دیتریش گنشر و والتر شیل بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۹۲ ریاست وزارت خارجه‌ی آلمان را بر عهده داشته و وظیفه‌ی خود را با موفقیت چشم‌گیری به انجام رساندند.
"در وستن" می‌افزاید، اینک وستروله باید این راه را ادامه داده و شایستگی‌های خود را در این سمت به اثبات برساند. آنچه که در کارنامه‌ی وستروله تا کنون درخشیده است، مربوط به موضوع‌هایی اقتصادی می‌شود. اما وی در نطقی که در ماه مه ایراد کرد، گفت که در سیاست خارجی اهداف تقویت همکاری در اتحادیه‌ی اروپا، همکاری با آمریکا به ریاست جمهوری باراک اوباما و مسیر خلع سلاح، تقویت تجارت خارجی و حقوق بشر را دنبال خواهد کرد.
خروج آخرین بمب‌های اتمی از آلمان
گیدو وستروله به هنگام ارائه‌ی قرارداد ائتلافی دولت آلمان تصریح کرد که نه تنها تداوم سیاست‌های پیشین بلکه «آغاز جدیدی در برخی امور» را دنبال خواهد کرد. وزیر خارجه‌ی آلمان تأکید کرد که خروج آخرین بمب‌های اتمی از آلمان از اولویت‌های او خواهد بود.
اما این «آغازهای جدید» اگر از حد خارج شود، به باور "در وستن"، به مذاق دیپلمات‌ها خوش نخواهد آمد. زیرا آنها باید با در صدر قرار دادن «تداوم و خویشتن‌داری» در مواضع خود، جلوی زیان‌های احتمالی را بگیرند. و این خط مشی‌ای است که به گفته‌ی "در وستن"، وستروله همواره از آن پیروی نکرده است؛ مانند زمانی که وی در گفت‌وگو با گزارشگر "بی بی سی" که به زبان انگلیسی صحبت می‌کرد، خاطرنشان ساخت که در آلمان به زبان آلمانی گفت‌وگو می‌شود. صدها کاربر اینترنتی این صحنه را دیدند و بسیار از آن صحبت شد که شاید وستروله زبان انگلیسی نمی‌داند.
اما "در وستن" از وزیر جدید خارجه‌ی آلمان به عنوان سیاستمداری موفق یاد می‌کند که بارها مخالفان خود را پشت سر گذاشته است. او نخستین وزیر خارجه‌‌ای است که بی‌پروا از هم‌جنس‌گرا بودن خود صحبت کرده است، در حالی که هم‌جنس‌گرایی در نزدیک به ۸۰ کشور جهان تقبیح می‌شود. کارشناسان همین امر را مثبت می‌انگارند و آن را نشانی‌از رواداری می‌خوانند.
گام‌های وستروله زیر ذره‌بین آمریکا و اروپا
شرکای اروپایی و آمریکایی آلمان با کنجکاوی نخستین گام‌های وستروله را زیر نظر دارند.
برای آمریکا، وزیر خارجه‌ی جدید آلمان «کتابی ناگشوده» است. آمریکا امید دارد که وستروله مانند وزرای سابق خارجه‌ی آلمان از حزب دمکرات‌های آزاد تلاش جدی در جهت تقویت مناسبات دو قاره‌ی اروپا و آمریکا به عمل آورد.
اما برای اروپا هم وضع بهتر از این نیست. حتی یکی از کمیسرهای عالی اتحادیه‌ی اروپا که آلمانی است، می‌گوید: «این گیدو وستروله کیست؟»
ویدئویی از دیدار ۱۵ ماه پیش وستروله با خاویر سولانا، مسئول روابط خارجی اتحادیه‌ی اروپا، در بروکسل موجود است که نشان می‌دهد، او چگونه برای صحبت به زبان انگلیسی می‌جنگد. ربکا هارمس، نمایند‌ه‌ی سبزها در پارلمان اروپا، می‌گوید: «وستروله برای مذاکرات در اتحادیه‌ی اروپا نه تنها انگلیسی، بلکه باید جدیت را یاد بگیرد».
فرانسه هم از ناشناختگی وستروله سخن می‌گوید. فرانسه جویای آن است که بداند وستروله در زمینه‌ی طرح خروج از افغانستان و پذیرش عضویت ترکیه در اتحادیه‌ی اروپا چگونه موضع خواهد گرفت. با این حال فرانسویان حزب دمکرات‌های آزاد را حزبی «پایدار در سیاست خارجی» می‌شناسند؛ حزبی که به اصول همگرایی اروپایی و همکاری فرانسه ـ آلمان پایبند است. این سخنی است که هنریک اوتروده، از مؤسسه‌ی آلمان ـ فرانسه در لودویگس‌بورگ، بر زبان رانده است.
محبوبیت وستروله در ترکیه
بسیاری از رسانه‌های ترکیه از وستروله و حزب دمکرات‌های آزاد به خاطر اظهاراتی که در مذاکرات ائتلاف برای تشکیل دولت انجام داد، ابراز رضایت کرد‌ه‌اند. وی در برابر حزب سوسیال مسیحی که خواستار عدم پیوستن ترکیه به اتحادیه‌ی اروپا بود، عنوان کرد که زیر بار تعیین پیش‌شرط در مذاکرات ائتلاف نمی‌رود و مسئله‌ی عدم عضویت کامل ترکیه در اتحادیه در دستور کار دولت او قرار ندارد.
تنها نکته‌ای که ترک‌ها از آن به نیشخند یاد می‌کنند، شریک زندگی وستروله، میشائیل مرونس است. ترک‌ها می‌گویند، اگر مرونس همراه با وستروله به دیدار ترکیه بیاید، قطعا همسر وزیر خارجه‌ی ترکیه با او چای نخواهد خورد!