نگاه مطبوعات به انتخابات رياست جمهورى در بلاروس
۱۳۸۵ فروردین ۱, سه‌شنبه
نه عادلانه خواندند. دولت آمريكا اعلام نمود كه نتايج اين انتخابات معتبر نيست و خواستار برگزارى مجدد انتخابات گرديد.
روزنامه روسى «كومسومولسكايا پراودا» چاپ مسكو در مطلبى درباره اين انتخابات می‌نويسد:« پيشرفت خوب انتخابات باعث راحتى خيال كرملين و عصبانيت غرب شده است. بزرگترين روياپردازان هم اكنون آسوده خاطر هستند. لوكاشنكو با كسب حداقل ۸۱ درصد از آرا رياست جمهورى خود را حداقل تا پنج سال ديگر تمديد كرد. وى كه به «باتكا» يعنى پدر مشهور است، هنوز هم از قدرت كافى و نو آورى برخوردار است و اين موضوع را به ناظران غربى با شيوه مخصوص به خودش هم به نمايش گذاشت. او به روسها هم براى سال ۲۰۰۸ نشان داد كه چگونه می‌شود با انقلاب رنگى مبارزه كرد. انقلابيون بلاروس هم در اين انتخابات يك ماده درسى بى‌خطر و ايده آلى بودند.
روزنامه اسپانيائى "ال پائيز" چاپ مادريد در مقاله‌اى تحت عنوان «بلا روس آخرين ديكتاتورى اروپا» در باره انتخابات رياست جمهورى اين كشور می‌نويسد:« با همان استهزاى دور قبل، اين بار هم آلكساندر كوكاشنكو قدرت خود را تحكيم كرد. بلاروس آخرين ديكتاتورى اروپا است. حكومت مستبدانه رئيس جمهور اين كشور، حتى براى ولاديمير پوتين كه از وى پشتيبانى می‌كند هم شرم‌آور شده است. اما كرميلين می‌خواهد جلوى تغيير در متحد استراتژيك خود را بگيرد و مانع از آنچه كه در گرجستان و اوكرائين افتاد، گردد. اتحاديه اروپا مخالف تنبيه اقصادى بلاروس است اما بنظر می‌رسد كه بروكسل تمايل دارد محروم كردن مقامات اين كشور از مسافرت‌هاى خارجى، كه در سال ۲۰۰۴ وضع شده را گسترش دهد. در كافى بودن اين اقدام جاى شك و ترديد باقى است.
روزنامه آلمانى "فرانكفورتر روند شاو" نيز در تحليل خود درباره انتخابات رياست جمهورى بلاروس می‌نويسد: « اين سئوال هنوزهم مطرح است كه اتحاديه اروپاى مرفه، چگونه می‌خواهد با همسايگان مزاحم خود رفتار نمايد. اين امر نه تنها در مورد تامين امنيت مرزهاى قاره، بلكه در مورد افزايش تجارت و راههاى ترانزيت هم صدق می‌كند. اروپا بايد به متقلبان انتخاباتى اين كشورى كه تا بحال به آن كم توجهى شده سختى بيشترى نشان دهد. البته اروپا بايد به مسكو هم كه با يارانه‌هايش بلاروس را حمايت می‌كند گوشزد شود كه رعايت استانداردهاى حقوق بشر را از اين كشور طلب نمايد.
روزنامه فرانسوى فيگارو در مطلبى تحت عنوان «بلاروس می‌تواند تكرار شود» در باره انتخابات اين كشور می‌نويسد:« از هنگام پيروزى قانونى و صادقانه لوكاشنكو در سال ۱۹۹۴ به اين سو، وى براى تحكيم قدرت خود در ساير انتخاباتى كه برگزار شد، از آنها سو استفاده كرد. لوكاشنكو شايد اگر وارد بازى دمكراتيك می‌شد، اين بار هم می‌توانست براى سومين بار بعنوان رياست جمهورى دست يابد. اما چنين رفتارى بايد بدون ترديد به مجازات برسد. در غير اين صورت می‌تواند نمونه بلاروس در كشورهائى مانند اوكرائين و گرجستان كه اندكى جلوتر هستند تكرار شود. زيرا در اين كشورها هم نتايج انقلاب دمكراتيك در سال ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ اكنون زير علامت سئوال قرار گرفته‌اند. تبريك سريع كرملين به ديكتاتور بلاروس نشان از اين دارند كه مدل اين كشور می‌تواند در جاهاى ديگر هم بكار گرفته شود. بجاى در سر پروراندن روياى پيروزى دگربار آزادى، بايد از اپوزيسيون بلاروس حمايت كرد، بى‌توجهى به اين كشور به اين خاطر كه نبايد خشم روسيه را برانگيخت نشانى از ضعف خواهد بود. زيرا آنوقت ديگر بلاروس آخرين ديكتاتورى اروپا نخواهد بود