1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

قرمزی جذاب یک فرش

۱۳۸۸ اسفند ۱۶, یکشنبه

فرش قرمز همواره نشانی از زرق و برق، زیبایی و درخشندگی داشته است. قرمز‌ترین و معروفترین فرشی که هر ساله این روزها چشم همه را به خود خیره می‌کند، فرش قرمز اسکار است. اما اصلا چرا فرش قرمز و نه فرش سبز، آبی یا زرد؟

https://p.dw.com/p/MMLH
فرش قرمز در سال‌های قرون وسطی زیر پای افراد متنفذ جامعه و ثروتمندان پهن می‌شده است
فرش قرمز در سال‌های قرون وسطی زیر پای افراد متنفذ جامعه و ثروتمندان پهن می‌شده استعکس: AP

آکادمی اسکار هر ساله با پهن‌کردن فرش‌ قرمز زیر پای ستاره‌های مشهور و افراد صاحب‌نام دنیای سینما، برای یک شب چشم‌ها را متوجه شهری می‌کند که انگار تمام زرق و برق دنیا را در خود جای داده است.

این حرکت آکادمی، یعنی پهن کردن فرش قرمز، رسما یادآور سال‌های اولیه‌ی قرن بیستم میلادی است. در آن زمان یکی از خطوط راه‌آهن آمریکا به نام قرن بیستم، برای واگن‌های مهمانان ویژه‌ی یکی از قطارهای لوکس خود که میان نیویورک و شیکاگو در رفت و آمد بود، از فرش قرمز استفاده می‌کرد. به این ترتیب با پهن کردن یک فرش قرمز، افراد سرشناس و ویژه به سمت واگن‌هایشان هدایت می‌شدند.

هر چند نمی‌توان تاریخ دقیقی برای تولد فرش قرمز، در معنای امروزی آن پیدا کرد، اما یک چیز مشخص است و آن اینکه فرش قرمز در سال‌های قرون وسطی به خدمت گرفته شده است. در آن زمان، رنگ قرمز فرش نشان از آن داشت که صاحبش جزو افراد سطح بالا و مرفه جامعه به شمار می‌آید.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، یکه و تنها روی فرش قرمز
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، یکه و تنها روی فرش قرمزعکس: picture-alliance/ dpa

البته ساختن رنگ قرمز در آن سال‌ها کار چندان ساده‌‌ای به شمار نمی‌رفت. این رنگ از نوع خاصی از حلزون و ترشحات غددی آنها به دست می‌آمد؛ کاری پرهزینه که بیش از هر چیز نیاز به حوصله نیز داشت.

فرش‌های قرمز را می‌توان بیش از همه در نقاشی‌های به جا مانده از پادشاهان، سیاستمداران و ثروتمندان آن دوران مشاهده کرد.

فرش قرمز و سیاست

رسم پهن کردن فرش قرمز نه تنها برای ستارگان دنیای سینما، که در دنیای سیاست نیز امری متداول است. صرف‌نظر از اینکه مقام رسمی کدام کشور به استقبال نماینده‌ی چه کشوری رفته، چیزی که همیشه در تصاویر و عکس‌های این دیدارها و استقبال‌ها به چشم‌می‌آید،‌ قرمزی فرش‌هایی است که زیر پای آنها پهن شده است.

شاید این پرسش به ذهن خطور کند که چرا رنگ قرمز توانسته رنگ اصلی فرش زیر پای سیاستمداران باشد؟ تنها جوابی که به این پرسش می‌توان داد‌، این است که این حضور همیشگی را باید به پای خوش‌شانسی این رنگ نوشت، زیرا هیچ‌دلیل ویژه‌ای برای اینکه فرشی به رنگ قرمز زیر پای سیاستمداران پهن‌می‌شود، وجود ندارد.

به باور نخستین رییس‌تشریفات دولت آلمان، رنگ قرمز طبیعتا دارای قدمتی طولانی‌تر است اما با این همه هیچ‌مانعی برای استفاده از رنگ سبز‌، آبی یا حتی زرد وجود نداشته است، هرچند دیگر قرمز تبدیل به رنگی استاندارد شده و تصور برگزاری یک دیدار رسمی یا مراسم استقبال از یک مقام سیاسی، بدون فرش قرمز متصور نیست.

SN/BB

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه