شرمگین از تبهکاری‌های پدربزرگ نازی
۱۳۸۸ دی ۲۲, سه‌شنبه
چندی پیش کتابی در آلمان منتشر شده که در آن نسل دوم پس از جنگ جهانی دوم درباره‌ی پدربزرگان نازی خود سخن گفته است. این کتاب با عنوان "تبهکاران ناسیونال‌سوسیالیست در شهر اشتوتگارت" از سوی فیلم‌ساز و روزنامه‌نگار بنام آلمانی هرمان ابمایر (Hermann G. Abmayr) گردآوری و نگاشته شده است، ولی شهرتش از مرزهای این شهر نیز فراتر رفته و به تمام ایالات آلمان سرایت کرده است. ابمایر در پژوهش‌های خود به این نتیجه رسیده که اشتوتگارتی‌ها در کشتار یهودیان دست داشته و از دولتی سر یهودی ستیزی حکومت «به مال و منال کلانی رسیده‌اند.» ابمایر مدعی است، اولین سربازانی که در عملیات سراسری هولوکاست شرکت داشتند، از این شهر برخاسته‌اند و در آن نیز آموزش دیدهاند.
نقد کتاب
هرچند کتاب "تبهکاران ناسیونال‌سوسیالیست در اشتوتگارت" با استقبال گسترده‌ی خوانندگان آلمانی‌زبان، تاریخ‌نویسان و کارشناس کتاب روبرو شده، ولی از سوی بخشی از "دست‌اندرکاران مسائل موردبحث" نیز به نقد کشیده شده است. از جمله فولکر لمپ، که یک وکیل اشتوتگارتی است. او به عنوان نوه‌ی کارل لمپ، که در دوران نازی رئیس یکی از بیمارستان‌های کودکان این شهر و معاون اداره‌ی بهداشت و درمان آن نیز بوده است، به‌خاطر "اهانت به پدربزرگش" به خشم آمده، به مراجع قانونی شکایت برده و "از محضر دادگاه جمع‌آوری کتاب را از تمام کتابفروشی‌ها با قید فوریت" درخواست کرده است. این وکیل از این که پدربزرگش، کارل لمپ، در کتاب به عنوان "متخصص کشت‌وکشتار" معرفی شده، با استناد به ماده‌ی دوم قانون اساسی آلمان، درخواست کرده که از برپایی جلسات خوانش کتاب نیز جلوگیری شود. ماده‌ی دوم قانون اساسی آلمان بر "حق گسترش شخصیت افراد" نظارت دارد. به‌نظر این وکیل اشتوتگارتی "حیثیت و شخصیت" پدربزرگ متوفیاش با افشای کارهای او در دوران نازی‌ها، به‌خطر افتاده است.
بی‌گناه به دلیل "دنباله‌روی"
کتاب "تبهکاران ناسیونال‌سوسیالیست در اشتوتگارت" همچنان نشان میدهد که بسیاری از تبهکاران نازی پس از جنگ به دلایل مختلف، اصلاً محاکمه نشده یا از مجازات معاف شده‌اند؛ از جمله پدربزرگ متوفی فولکر لمپ. کارل لمپ، پس از جنگ بلافاصله در دادگاهی، به دلیل "اجرای دستور مقامات بالا و دنباله‌روی" بی‌گناه تشخیص داده شد. حکم بی‌گناهی او در ۷۷ سال پیش ولی امروز برای قاضیان دادگاه اداری شهر اشتوتگارت لازم‌الاجرا نیست. از اینرو این مقامات قضایی در خواست نوه‌ی کارل لمپ را مبنی بر جمع‌آوری کتاب و جلوگیری از برگزاری مراسم کتابخوانی نویسنده‌ی آن، هرمان ابمایر رد کردند.
شرمساری به‌خاطر گناه نکرده
در کتاب "تبهکاران ناسیونال‌سوسیالیست در اشتوتگارت"، نوه‌های دیگری نیز از احساسات خود در رابطه با داشتن پدربزرگی نازی سخن گفته‌اند. برخی از این نوه‌ها رفتار و کردار آنها را باعث شرمندگی دانسته‌اند. اورزولا بوگر، نوه‌ی ویلهلم بوگر، یکی از تبهکاران نازی در اردوگاه کار اجباری "آشویتس"، یکی از آنان است. او با اینکه مثل فولکر لمپ، پدر بزرگ خود را هرگز ندیده، ولی از این که ویلهلم بوگر صدها یهودی را در این اردوگاه روانه‌ی اطاق‌های گاز کرده است، شرمسار است. اورزولا بوگر در این کتاب مینویسد: «من با اینکه میدانم که در این قضایا دست نداشته‌ام، باز هم احساس خجالت می‌کنم.»
مدیران "پورشه" و پژوهشی دیگر
هرمان ابمایر در کتاب خود از ۴۰ تبهکار نازی دیگر هم که از اقشار مختلف اجتماعی برخاسته‌اند، نام می‌برد. یکی از آنان فردینالد پورشه است که در رایش سوم، در مقام افسر ارشد اس اس، بسیاری از یهودیان را به "کار اجباری" در کارخانه‌ی خود واداشته و از این راه سود فراوانی به‌جیب زده است. مدیران کنونی شرکت پورشه، در برابر این اتهام از پذیرش مسئولیت شانه خالی نکرده‌اند، بلکه در گفت‌وگویی با روزنامه‌ی اسرائیلی هاآرتص گفته‌اند که کمیته‌ای از کارشناسان مستقل تشکیل خواهند داد تا درباره‌ی تاریخ تأسیس و گسترش شرکت، دوباره تحقیق کنند.