روبرتو باجو، «گیسوبلند» بودایی عالم فوتبال
۱۳۸۹ خرداد ۱۲, چهارشنبه
نیمه‌ی نخست دهه‌ی نود میلادی، دوران اوج درخشش روبرتو باجو، هافبک شماره‌ی ۱۰ تیم ملی فوتبال ایتالیا بود. جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا به شوی باجو بدل شده بود و او با قابلیت‌های تکنیکی و تاکتیکی خود، لاجوردی‌ها را به فینال مسابقات رسانده بود، اما در همان دیدار نهایی به شخصیت تراژیک بازی‌ها بدل شد.
۹۰ هزار تماشاگر حاضر در استادیوم لس‌آنجلس، نفس خود را در سینه حبس کرده بودند. باجو که در زدن ضربات پنالتی و کاشته اطمینان و مهارت داشت، ضربه‌ی پنالتی خود در برابر برزیل را هدر داد و با این ناکامی سبب شد که ملی‌پوشان ایتالیا تنها با عنوان نایب‌قهرمانی جهان راه خانه را در پیش گیرند. شاید آن لحظه سیاه‌ترین و تلخ‌ترین لحظه‌ای بوده باشد که باجو، دست کم در عرصه‌ی فعالیت‌های حرفه‌ای خود، تجربه کرد.
تا آن لحظه‌ی شوم اما باجو با بازی تماشایی و جذاب خود، همه‌ی فوتبالدوستان جهان را شیفته‌ی خود کرده بود. در دیدار‌های یک چهارم نهایی و نیمه‌نهایی، این باجو بود که با گل‌های سرنوشت‌ساز خود در برابر نیجریه و اسپانیا راه رسیدن به دیدار نهایی را هموار ساخته بود.
گرانترین نقل و انتقال سال ۹۰ میلادی
باجو در روز ۱۸ فوریه سال ۱۹۶۷ در کالدونیو به دنیا آمد. سال ۱۹۸۲ میلادی و لیگ دسته سوم، نطقه‌ی شروع فعالیت‌های حرفه‌ای باجو بود. او پس از گذراندن پنج سال موفق در تیم آ ث فلورانس، در سال ۱۹۹۰ میلادی در ازای ۱۵ میلیارد لیره ایتالیا به باشگاه یوونتوس تورین پیوست. این انتقال در آن زمان، گرانترین نقل و انتقال یک فوتبالیست حرفه‌ای در جهان محسوب می‌شد. او در فصل ۹۳ / ۱۹۹۲ بهترین فوتبال زندگی خود را به نمایش گذاشت.
قهرمانی جام یوفا و نیز کسب عنوان بهترین فوتبالیست اروپا و نیز جهان در سال ۱۹۹۳، از جمله موفقیت‌های او در آن زمان بود. جیانی آگنلی، رییس شرکت فیات و رییس افتخاری باشگاه یوونتوس با توجه به خلاقیت و ذوق باجو درباره‌ی او می‌گفت: «باجو رافائل (نقاش بزرگ ایتالیایی) عالم فوتبال است؛ بازیکنان دیگر در مقایسه‌با او رنگرز هستند.»
در بین سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۵، باجو ۱۴۱ بازی در پیراهن یوونتوس انجام داد و ۷۸ بار نیز دروازه‌ی حریفان را باز کرد. او سپس به آ ث میلان پیوست و در آنجا نیز موفقیت‌های زیادی به دست آورد، از جمله قهرمانی لیگ دسته اول ایتالیا، «سری آ». بولونیا و اینتر میلان ایستگاه‌های بعدی فعالیت حرفه‌ای او بودند تا اینکه او در سال ۲۰۰۴ میلادی در باشگاه برشا سرانجام زمین بازی را وداع گفت.
مهره‌ی ثابت تیم ملی ایتالیا
باجو نخستین بازی خود در لباس لاجوردی‌های ایتالیا را در سال ۱۹۸۸ میلادی انجام داد و یکی از ستون‌های مهم تیم ملی فوتبال ایتالیا در جام جهانی ۱۹۹۰ در کشور خود و همچنین ۱۹۹۴ در آمریکا بود. او در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه نیز ملی‌پوشان ایتالیا را همراهی کرد، اما او نیز نتوانست مانع شکست ایتالیا در مرحله‌ی یک چهارم نهایی در برابر تیم میزبان، فرانسه شود.
این ستاره‌ی بزرگ ۵۶ بار، پیراهن تیم ملی ایتالیا را بر تن کرد و ۲۷ گل نیز برای کشورش به ثمر رساند. بازی خداحافظی او از تیم ملی در روز ۲۸ آوریل ۲۰۰۴ در برابر اسپانیا برگزار شد. ناگفته نماند که یکی از ویژگی‌های باجو، باور او به دین بوداست.