اتومبیل فرمول یک، جت جنگنده ایرانی
سیامک روحی دهکردی، مهندس ایرانی، طراح یک اتومبیل تک سرنشین، ترکیبی از جت جنگنده و اتومبیل فرمول یک
تخصص ویژه: کاهش اصطکاک هوا
فرم دوکیشکل بیشترین تأثیر را در کاهش اصطکاک بدنه خودرو با هوا بازی میکند. اما نکته مهم دیگر در کم کردن اصطکاک، سطح مقطع کم است. هرچه عرض و ارتفاع خودرو کمتر باشد، میزان اصطکاک بدنه با هوا هم کمتر خواهد بود.
گلگیر، سرپناهی برای چراغها
برعکس گلگیرهای رایج در خودروها، در این طرح گلگیر بیشتر از آنکه حافظت از جلوی خودرو را به عهده داشته باشد، عملا به عنوان محافظی برای چراغها به کار میرود. در نگاه اول طراحی گلگیرها شکل بالچههای برخی جنگندههای هوایی را در ذهن بیننده تداعی میکنند.
۴ متر، تنها برای یک نفر!
این خوردو با طول چهار متر و یازده سانتی متر تنها برای یک سرنشین در نظر گرفته شده است. سیامک روحی دهکردی میگوید: «من دوست داشتم این خوردو مثل بیشتر اتومبیلهای فرمول یک تکنفره باشد. در واقع یک فرد صرفا از رانندگی لذت ببرد.»
از ایده تا عمل
سیامک روحی دهکردی اعتقاد دارد که این طرح قابلیت تولید محدود را دارد، با این حال اضافه میکند که برای تبدیل شدن به یک خودروی استاندارد و قابل تردد در خیابان، یقینا نیازمند اصلاحات است.
اتومبیلی آماده خیزش
برای تشابه هرچه بیشتر با اتوموبیلهای فرمول یک، فرم خمیده سقف نباید در طراحی از قلم بیفتد!
"موشک کاغذی" چهار چرخ
در نمایی از بالا، به وضح میتوان شکل مثلثی خودرو را دید. فرم آیرودینامیکی این خوردوی مفهومی میتواند تا حد زیادی از مصرف بنزین بکاهد. ویژگی چشمگیر دیگر این خودرو، کم بودن فاصله دو چرخ عقب در مقایسه با دو چرخ جلوست. به طور معمول در خودروها، فاصله چرخهای عقب بیشتر یا دستکم مساوی با چرخهای جلو است.
رانندگی با حس هوانوردی
کابین شیشهای یکی دیگر از ویژگیهای مشترک این طرح و فرم یک جت جنگنده است. راننده به دلیل اینکه در مرکز خودرو جای میگیرد، قادر است در هنگام رانندگی کاملا چرخهای جلو را ببیند و از شتاب ماشین لذت ببرد.
پیست مسابقات فرمول یک، باند فرود؟
سیامک روحی دهکردی، مهندس سی و سه ساله ایرانی اتومبیلی مفهومی و تک سرنشین را طراحی کرده است که شباهتهای زیادی با یک جت جنگنده دارد. جتی که شاید روزی بر پیست مسابقات فرمول یک فرود آید.
طراحی پشت خودرو، نشان عضویت در خانوادهی "فراری"
طرح عقب خوردوی مفهومی کاملا به فراری، همتای ایتالیاییش، وفادار مانده است. موتور در اتومبیلهای فرمول یک بیشتر به سمت عقب متمایل است و وزن ماشین به گونهای تقسیم شده است که چرخ عقب بیشترین وزن را حمل میکند.