Η Ρωσία ανακτά την αυτοπεποίθηση της υπερδύναμης

Η τάση αυτή επιβεβαιώθηκε και στη Σεβίλλη κατά την άτυπη σύνοδο του ΝΑΤΟ και σε μια σειρά από ζητήματα. Από το μελλοντικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου μέχρι την αντιπυραυλική ασπίδα που σχεδιάζει να εγκαταστήσει η Ουάσιγκτον σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Την ίδια ώρα, Αμερικανοί γερουσιαστές ζητούν την εκπαραθύρωση της Μόσχας από την ομάδα των πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, των G8. Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο ρώσος υπουργός αμφισβήτησε ευθέως τις αμερικανικές δικαιολογίες που θέλουν το νέο αντιπυραυλικό σύστημα να αποσκοπεί στην αντιμετώπισης επίθεσης από την Βόρεια Κορέα ή το Ιράν. Για ποιον λόγο θα εγκατασταθούν τα συστήματα καταστροφής πυραύλων στην Τσεχία και την Πολωνία και όχι στην Τουρκία ή στο Ιράκ, διερωτήθηκε ο Σεργκέι Ιβανόφ. Ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας απειλεί με αντίμετρα σε περίπτωση που η Ουάσιγκτον προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων της.

«Θα αναπτύξουμε το δικό μας στρατηγικό σύστημα, το οποίο θα είναι σε θέση να εξουδετερώσει οποιοδήποτε αμυντικό σύστημα. Αυτό δεν συνιστά απειλή για κανέναν, αλλά θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα τεθεί κάποτε η χώρα μας υπό στρατιωτική ή πολιτική πίεση», δήλωσε ο κ. Ιβανόφ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν εδώ και χρόνια να αναπτύξουν ένα αντιπυραυλικό σύστημα που θα υποστηρίζεται από δορυφόρους. Τα αποτελέσματα των δοκιμών που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν είναι ικανοποιητικά.

Από την πλευρά του ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χοοπ Σέφερ προσπάθησε στη Σεβίλλη να τηρήσει αποστάσεις από την Ουάσιγκτον, λέγοντας ότι το εν λόγω σύστημα συνιστά μια υπόθεση των Αμερικανών και όχι της συμμαχίας. Και με διπλωματικό τρόπο συμπλήρωσε: «Είναι σημαντικό ότι στο ζήτημα της αντιπυραυλική άμυνας, όλες οι πλευρές συμφωνούν στην αναγκαιότητα ενός ανοιχτού διαλόγου στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Για τον λόγο αυτόν η συζήτηση του θέματος θα συνεχιστεί».

Δεν έλειψαν ωστόσο και οι συναινετικοί τόνοι αναφορικά με την αναγκαιότητα συνεργασίας στις εστίες κρίσης. Παράδειγμα το Αφγανιστάν όπου Ρωσία και ΝΑΤΟ επιδεικνύουν το ίδιο ενδιαφέρον για την ειρήνευση και τη σταθερότητα. Αλλά και αλλού. «Είμαι πεπεισμένος», υπογράμμισε ο κ. Ιβανόφ, «ότι η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα βελτιώσουν τις σχέσεις τους, καθώς αυτό επιβάλει το αμοιβαίο συμφέρον. Ένα τέτοιο πεδίο είναι η αντιμετώπιση των όπλων μαζικής καταστροφής από τα οποία απειλούμεθα και οι δύο».

Το Κρεμλίνο δεν πτοείται. Προετοιμάζει εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ και σχεδιάζει το νέο του στρατιωτικό δόγμα, πλέκοντας ένα δίκτυο εξαρτημένων χωρών. Συνδυασμοί που θυμίζουν έντονα τον Ψυχρό Πόλεμο. Είναι σαφές ότι το Κρεμλίνο θέλει να στείλει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ: «είμαστε πάλι εδώ και δεν είμαστε μόνο μια ενεργειακή υπερδύναμη».

Δεν είναι σύμπτωση ότι η ρωσική αλλαγή πορείας συμπίπτει χρονικά με τη προεδρική θητεία του Τζορτζ Μπους. Η αναξιοπιστία της Ουάσιγκτον, που εγκαινιάστηκε με την διακυβέρνηση Μπους, έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στον επανακαθορισμό της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Η μονομερής και επιθετική πολιτική που ασκούν οι αμερικανοί νεοσυντηρητικοί στο όνομα του αγώνα κατά της τρομοκρατίας ξύπνησε τα ανακλαστικά της ρωσικής αυτοκρατορίας.