جایزه گزارشگران بدون مرز کمک به شنیدن صدای ماست

"تغییر برای برابری"، وب‌سایت «کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز» است که دو سال قبل توسط تعدادی از فعالان حقوق زن در ایران راه اندازی شد. این وب سایت تاکنون بارها فیلتر شده و تا به امروز چهل و هشت کنشگر این کمپین بازداشت شده‌اند.

در همین زمینه دویچه وله گفت‌وگوئی داشت با خانم مریم حسین‌خواه از گردانندگان و اعضای اصلی این وب سایت که خود نیز جزو بازداشت شدگان بوده است.

دویچه وله: وب سایت تغییر برای برابری جایزه ویژه گزارشگران بدون مرز در مسابقه بین‌المللی دویچه وله را بدست آورد. دریافت این جایزه برای شما و همکاران این سایت چه ارزشی دارد؟

مریم حسین خواه: من قبل از هر چیز تبریک می‌گویم برنده شدن این جایزه را به همه همکارانم در سایت تغییر برای برابری و خوشحالم از اینکه وب سایت ما برنده جایزه گزارشگران بدون‌مرز شده. برای اینکه تلاش من و همکارانم این است که صدای برابرخواهی زنان ایران را بلند کنیم و به گوش همه برسانیم و چنین جایزه‌هائی می‌توانند نقش بسزایی در شنیده شدن این صدا داشته باشند.

بخصوص اینکه سایت در حال حاضر در ایران با مشکل فیلترینگ مواجه است و فشار و سانسور بر روی سایت و اعضای آن زیاد است. سایت ما تقریبا هرماه فیلتر می‌شود و ما مجبوریم آدرس جدید را برای مخاطبان‌مان اطلاع رسانی کنیم. روی همکاران هم همینطور، به غیر از فشارهای ناشی از احضار و بازجوئی‌ها، الان شش نفر به خاطر همکاری با سایت تغییر برای برابری، حکم شش ماه زندان تعزیری دارند.

در این شرایط دریافت این جایزه خیلی خوشحال کننده و امیدوارکننده است و مهمتر اینکه به شنیده شدن صدای ما کمک می کند. فضای مجازی و اینترنتی از معدود فضاهائی است که فعالان جنش زنان و کمپین یک میلیون امضا در اختیار دارند و خیلی تلاش می‌کنند از این فضا استفاده کنند. سایت انگلیسی ما الان خیلی فعال است و همه مطالب فارسی ما ترجمه می‌شوند.

دویچه وله: شما در این زمینه و بخصوص در ایران با چه عکس‌العمل‌هایی مواجه شدید؟ آیا مثلا تغییری در تعداد مراجعه کنندگان به سایت شما بوجود آمده، البته فکر می‌کنم که این وب سایت هنوز هم در ایران فیلتر باشه! و در این زمینه رکورد داره، فکر می کنم که هفده بار فیلتر شده، همینطوره؟

حسین خواه: عکس‌‌العمل‌ها خیلی خوب بود و فعالان زن چه آنهائی که عضو کمپین بودند، چه نبودند خیلی خوشحال شدند و به ما تبریک گفتند. و به غیر از بچه‌های سایت، کل بچه‌های کمپین هم خوشحال بودند. برای اینکه این جایزه تنها متعلق به بچه‌های سایت نیست و متعلق به بچه‌های کمپین هم هست. چون به هرحال سایت بازتاب فعالیت‌های کمین است و به غیر از تحریریه ثابت سایت، خیلی از بچه‌های کمپین هم به انتشار سایت کمک می‌کنند و فعالیت‌هایشان انعکاس می‌یابد. بخش کوچه به کوچه که یکی از بخش‌های پر بازدید سایت است کسانی مطلب می نویسند که شاید اولین تجربه نوشتاری آنهاست و آنها از تجربیات جمع آوری امضا می نویسند. با همه فشارهائی که هست، این جایزه واکنش خوبی در بین آنها داشته و تونسته اونها رو امیدوار بکنه.

دویچه وله: می‌تونم بپرسم که تا به حال چند امضا جمع آوری شده؟

حسین خواه: این سئوالی است که خیلی می‌شود. هنوز تعداد امضاها مشخص نیست. یک مقداری در ایران پخش است و در خارج از کشور و از جمله بخاطر مسائل امنیتی و قرارهائی که اول کمپین گذاشته شد، قرار براین بود که تعداد تا یک زمان تعداد اعلام نشود. این امضاها در دست کمیته مستندسازی است. حقیقت‌اش من خودم هم نمی‌دانم. ولی خوب هنوز تا یک میلیون ما خیلی راه داریم چه در رسیدن به عدد یک میلیون که حالا سمبلیک هم هست و چه به این مرحله که مردم و جامعه و فضا، آماده تغییر قوانین باشد. ما فکر می‌کنیم که کار کمپین هنوز ادامه دارد و ما هنوز نیاز داریم که با مردم صحبت بکنیم و دفترچه‌های خود را بین مردم پخش کنیم و سعی کنیم که خواسته تغییر قوانین را به یک خواسته عمومی تبدیل کنیم.

دویچه وله: از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید سپاسگزاریم.