Wysoka poprzeczka - trudny debiut dla pisarzy

Wydawnictwa wolą sprawdzonych już na rynku autorów, bądź kupują licencje za granicą na książki, które w innych krajach przyniosły już zyski i spodobały się czytelnikom. Pewniakiem są także książki pisane przez znanych prominentów - w przeciwieństwie do książek debiutantów. Paradoksem jest, że branża księgarska nie wykazuje dużego zainteresowania młodymi autorami, a z drugiej strony szuka nowych talentów.

- "Przed kilkoma laty zestawiłam specjalną statystykę, z której wynika, że rocznie otrzymujemy około 2 tysięcy manuskryptów, czyli tygodniowo 40 sztuk. To są tzw. niezamówione manuskrypty, nad którymi raczej się wzdycha z dezaprobatą - i tak jest zapewne w większości wydawnictw - bo te manuskrypty po prostu nas zalewają". - twierdzi lektorka w wydawnictwie "Suhrkamp" Charlotte Brombach.

Moda na pisanie książek

Pisanie książek stało się w Niemczech modne. Wiele domów kultury oferuje kursy pisania kreatywnego, także sami autorzy książek, nie mogący wyżyć z honorariów, proponują płatne warsztaty pisarskie. W księgarniach są całe działy poradników w stylu "Jak napisać bestseller".

- "Największym problemem wszystkich ludzi, którzy chcą coś wydać, jest brak doświadczenia i nieznajomość rynku. Niektórzy myślą, że jak mają 50 wierszy, zapakują je w kopertę i wyślą do wydawnictwa, to jakiś super inteligentny i ważny lektor przeczyta wszystko od deski do deski i odpowie na to wyczerpująco i pozytywnie" - mówi Werner Söllner, prezes Forum Literatury we Frankfurcie.

Kto do manuskryptu doda jeszcze sympatyczny list i dobrą eksplikację polepsza swoje szansę na publikację, gdyż nie wszystkie niezamówione manuskrypty lądują od razu w koszu na śmieci.

- "Naprawdę przeglądamy każdy manuskrypt, który dostajemy. Wiele można od razu odłożyć na bok, ponieważ nie pasują gatunkowo do naszego wydawnictwa. Niektórym manuskryptom przyglądamy się dokładniej. Ale bardzo rzadko zdarza się, żeby jakiś niezamówiony manuskrypt, już za pierwszym podejściem został wydany jako książka" - wyjaśnia Charlotte Brombach.

Liczy się pomysł, styl i pieniądze

Zanim Wydawnictwo zacznie zarabiać na jakimś nieznanym, młodym autorze musi upłynąć sporo czasu. Z reguły nie dochodzi do tego nigdy. Najpierw trzeba rozreklamować autora, przekonać księgarnie, żeby wystawiły w odpowiednim miejscu książkę, wysłać wiele recenzji do mediów. Dla wydawnictw to niepewna inwestycja. Książka ma szansę stać się bestsellerem dopiero wtedy, gdy podoba się czytelnikom i to do tego stopnia, że zaczynają ją polecać swoim przyjaciołom i znajomym. To oczywiście cel każdego wydawnictwa, dlatego wydawcy interesują się młodymi autorami, ale nie wszystkimi. Chcą znaleźć tego jednego jedynego.

- "Trzeba rozglądać się na wszystkie strony, najlepiej czytać wszystkie czasopisma literackie, a w nich nawet te najkrótsze teksty nieznanych atorów. Do tego dochodzą różne Festiwale i konkursy literackie, których ostatnio bardzo dużo powstało i na których mogą prezentować swoją twórczość nieznani autorzy" - wyjaśnia Charlotte Brombach.

Jeżeli kontakt z autorem nawiązuje samo wydawnictwo, oznacza to, że prace jego muszą być już wybitne. Z reguły nie chodzi tylko o jeden napisany przypadkowo manuskrypt. Najczęściej takimi szczęśliwcami są autorzy, którzy od lat mają gotowe projekty. I od lat wysyłali je do różnych wydawnictw, a także przedyskutowali je na wielu warsztatach pisarskich.

Czasami i w ten sposób powieść debiutującego, nieznanego autora trafia na półki księgarni. Ale tylko czasami.