تأثیرات مثبت سفر پاپ به آمریکا
۱۳۸۷ اردیبهشت ۱, یکشنبه
تفسیری درباره تأثیرات سفر پاپ به آمریکا از توماس اشمیت:
آنچه که آمریکائیان از پاپ می‌دانستند خیلی زیاد نبود، توجه به ظاهر او، اینکه مثلا "نگاه کن کفش‌های پاپ به قرمز رنگه" و یا اینکه "پاپ اصلیتی آلمانی داره". اطلاع کم آمریکائی‌ها از پاپ به دلیل بی‌توجهی و کم‌بینی فرهنگ به اصطلاح "اروپای قدیم" نیست. موضوع بیشتر به این مربوط می‌شود که در میان حدود ۳۰۰ میلیون آمریکايی، تنها ۷۰ میلیون آن‌ها مذهب کاتولیک دارند و بقیه پروتستان هستند. در نتیجه نفوذ کاتولیک‌ها در آمریکا به نسبت پروتستان‌ها پایین‌تر است و پاپ برای بسیاری بیشتر به عنوان یک میهمان دولتی به حساب می‌آمد که سخنرانی‌های خوبی هم ایراد می‌کند و نه بیشتر از آن.
کسانی هم که پیشتر با بندیکت شانزدهم آشنا بودند، انتظار زیادی از وی نداشتند. او به عنوان پاپ تا بحال پایگاه موثری در آمریکا برای خود نیافته بود. در مورد جنجال بزرگ و رسوایی حدود ۴۰۰۰ کشیش کاتولیک، که کودکان و نوجوانان را مورد سوء استفاده جنسی قرار داده بودند، نیز آمریکائیان به این عادت کرده‌اند که چنین موضوعاتی در حد امکان اصلا مورد بحث قرار نگیرند. درست در همین باره بود که پاپ بندیکت شانزدهم سخنرانی ایراد کرد و در نتیجه اولین تأثیرات مثبت خود را بر روی آمریکائیان به‌جای گذاشت. او هنوز پایش به خاک آمریکا نرسیده و در هواپیما به سوی نیویورک درحال پرواز بود که در مصاحبه با بزرگترین شبکه‌های تلویزیونی آمریکا، شرم خود را از چنین کارهای کشیشان کاتولیک به زبان آورد.
واکنشی خردمندانه که قطعاَ بدون تفکر قبلی هم انجام نگرفت. زیرا درست بعد از چنین موضعگیری بود که توجه عموم به سوی وی جلب شد. تعجب مردم بیشتر در این مورد برانگیخته شد که پاپ با قربانیان رسوایی بزرگ، یعنی کسانی که از سوی کشیشان مورد سوء رفتار جنسی قرار گرفته بودند، ملاقات کرد و در پایان، سخنرانی خود را در نیویورک در همان کلیسای سنت پاتریک به عمل آورد.
ملاقات‌های پاپ در نیویورک حیطه وسیع‌تری را دربر گرفت. دیدار او از کنیسه یهودیان در نیویورک مورد توجه عموم قرار گرفت، بویژه گفتگوی او با رابی اشنایدر، رهبر کنیسه یهودیان در این شهر که خود اتریشی بوده و از بازماندگان هولوکاست محسوب می‌شود. آن‌ها به زبان آلمانی با یکدیگر سخن گفتند. این دیدار از این نقطه نظر مهم بود که پاپ بندیکت شانزدهم در دوران حکومت نازی‌ها در آلمان، عضو سازمان جوانان هیتلری بوده است. برخی از ناظران حتی از دیداری تاریخی و لحظه‌ای فراموش نشدنی یاد کردند.
اما در مقایسه، سخنرانی پاپ در سازمان ملل در سایه سخنرانی‌های دیگر وی قرار گرفت. بویژه که نظرات وی در این سازمان بیشتر به شکل فلسفی بیان شد و او از ابراز نظر در مورد موضوعات حاد سیاسی روز جهان خودداری کرد و به لزوم انجام اصلاحات در سازمان ملل متحد نیز بوضوح نپرداخت.
اما با وجود این، مطرح شدن یک هفته‌ای پاپ در رسانه‌های عمومی آمریکا موجب شد که چهره نیرومندتری از بندیکت شانزدهم در این کشور به یادگار بماند. تصویری که حاکی از خصوصیاتی چون پذیرش، احترام و ارزش‌گذاری به دیگران است.