1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

لیبراسیون: لزوم تحول فکرى در زمینه کشاورزى جهانى

شهرام اسلامی۱۳۸۷ فروردین ۲۶, دوشنبه

مطبوعات اروپا در تفسیرهاى ۱۴ آوریل بطور گسترده به افزایش بهاى مواد غذایى در سطح جهانى پرداختند. هشدار بانک جهانى در این زمینه زنگ خطرى براى تمام کشورها، بخصوص کشورهاى جهان سوم است.

https://p.dw.com/p/DhaF
آفریقا، ملاوی: توده گرسنه
آفریقا، ملاوی: توده گرسنهعکس: picture-alliance/ dpa/dpaweb

روزنامه هلندى ”تراو“ درباره افزایش بهاى مواد خوراکى در سطح جهانى مى چنین نظر می‌دهد:

«رابرت زولیک، رئیس بانک جهانى، این پدیده را غیرعادى خواند که در کشورهاى ثروتمند، مردم نگران افزایش بهاى بنزین براى پر کردن باک اتومبیل هاى خود هستند، در حالیکه بخش بزرگى از مردم جهان به سختى مى توانند شکم خود را سیر کنند. تولید سوخت گیاهى یکى از دلایل افزایش قیمت مواد غذایى است. این سوخت از مواد اصلى گیاهى بدست مى آید، که داراى ارزش غذایى هستند. کشورهاى جهان باید هرچه سریع تر سوخت را از بازمانده هاى فراورده هاى کشاورزى تهیه کنند که مصرف خوراکى ندارند. اما این عمل نیز سبب کاهش کامل بهاى مواد غذایى نخواهد شد. کشورهاى غنى باید در زمینه کشاورزى به کشورهاى در حال توسعه یارى رسانند.»

روزنامه ”زود کوریر“ چاپ آلمان با اشاره به ناآرامى در برخى از کشورها به خاطر گرانى مواد خوراکى مى نویسد:

«آدم گرسنه چیزى براى از دست دادن ندارد. دلایل متعددى براى وضعیت فعلى وجود دارد. یکى از این دلایل افزایش اشتهاى کشورهایى نظیر چین و هند براى انرژى و مواد غذایى است. اما از سوى دیگر افزایش تولید سوخت گیاهى و یا بیوسوخت دلیل فلاکت مردم کشورهاى فقیر است. در کشورهایى که نیشکر و نخل هاى روغنى به خاطر تهیه سوخت گیاهى کشت مى شوند، زمینى براى کشت غلات براى خوراک مردم باقى نمى ماند. نمونه سوخت گیاهى نشان مى دهد که چاره اندیشى درباره این مشکلات کوته بینانه بوده است. زیگمار گابریل، وزیر محیط زیست آلمان ، نیز مجبور شد، برنامه استفاده بیشتراز سوخت گیاهى را متوقف سازد. حتا اگر اعتراضات در کشورهاى جهان سوم شدت نیابد، باز براى تولید بلند مدت سوخت گیاهى باید دلایلى قانع کننده یافت. گرسنگى بخشى از مردم جهان به خاطرماشین سوارى عده اى دیگر نمى تواند مشروع باشد.»

روزنامه فرانسوى ”لیبراسیون“ بحران مواد غذایى و افزایش سرسام آور قیمت‌ها را چنین تفسیر می‌کند:

«افزایش بهاى فرآورده هاى کشاورزى در کشورهاى در حال توسعه سبب استیصال مردم خواهد شد. با توجه به افزایش تقاضا براى مواد غذایى و تشدید ناآرامى ها به خاطر گرسنگى باید هرچه سریعتر ، ارزان تر و بیشتر از گذشته مواد خوراکى تولید کرد. جهان مواجه با یک بن بست است. بازگشت به کشاورزى با روش هاى شدید و بکارگیرى فنآورى هاى جدید ، نظیر استفاده از مواد شیمیایى و گیاهانى که بطریق ژنیتکى تغییر یافته اند، راه حلى قابل تامل است. اما راه دیگر بکارگیرى روش هاى معقول و در هماهنگى با محیط زیست براى تولید مواد غذایى است. پاسخ مناسب براى شرایط فعلى مسلماً چیزى میان این دو راه حل است. اما کشورهاى فقیر نمى توانند زمان بیشترى به انتظار نشینند. تحول فکرى در زمینه کشاورزى جهانى باید بطور کاملاً جدیدى صورت پذیرد.»

روزنامه ”لایپزیگر فولکس تسایتونگ“ چاپ آلمان با اشاره به هشدار بانک جهانى پیرامون افزایش قیمت مواد غذایى مى نویسد:

«اقتصاد بازارى وجدان ندارد. متاسفانه این مسئله درمورد برخى از سیاستمداران در بخش کشاورزى نیز صادق است. این سیاستمداران با برقرارى سوبسید، از محصولات کشاورزان کشورهاى صنعتى در مقابل فراورده هاى رقیبان آنان درجهان سوم حمایت بعمل مى آورند. بدین خاطر براى برخى از کشورها مقرون به صرفه نیست که زمین هاى زیر کشت خود را گسترش دهند. زمان آن فرا رسیده است که تجارت مواد خوراکى در سطح جهانى بطور واقعى آزاد شود. بانک جهانى در همکارى با سازمان ملل باید در زمینه دست به اقدام زند. پشتیبانى مالى بطور کوتاه مدت کمکى به رفع گرسنگى در کشورهاى فقیر خواهد بود. اما در بلند مدت این کشورهاى نیازمند برنامه هاى توسعه هدفمند اند، تا بتوانند غلات بیشترى کشت کنند و از اینطرق با تنظیم قیمت ها از افزایش بهاى فرآورده هاى کشاورزى نیز بهره مند شوند.»