ماجراجویی ترکیه در عراق، تا کی؟

روزنامه‌هاى اروپا در تفسیر روز جمعه خود (۲۹ فوریه)، به ادامه عملیات نظامى ترکیه در شمال عراق پرداختند. علاوه براین، کاهش اشتغال در شرکت هاى بزرگ آلمان موضوع مهم بررسى‌‌های مطبوعات این کشور بود. حذف فرصت‌های شغلی همزمان با سودهاى کلان این شرکت ها، سبب نگرانى و ارزیابى هاى متفاوت در روزنامه ها شده است.

روزنامه آلمانى ”زود دویچه تسایتونگ“ با اشاره به عملیات ترکیه علیه شورشیان کرد در خاک عراق در بررسى خود از جمله مى نویسد:

« مدت کوتاه به چه معناست؟ رئیس ارتش ترکیه، یاسر بیوک انیت، در تلویزیون این کشور اعلام کرد که مدت کوتاه مى تواند به معناى زمانى طولانى باشد. با این حساب ارتش ترکیه در فکر پایان دادن سریع به عملیات نظامى خود در خاک عراق علیه کردهاى "پ ک ک" نیست. حمله نظامى ترکیه به تدریج براى واشنگتن نیز عجیب و دلهره آور مى شود. آمریکا هراس از این دارد که در صورت درگیرى خشونت آمیز ارتش ترکیه با نیروهاى دولت محلى کردها در عراق، پاى آمریکا نیز به این نزاع کشیده شود. نگرانى هاى دولت عراق نیز افزایش یافته اند. دولت عراق شدیدتر از زمان آغاز حمله در هفته پیش، خواهان خروج سریع نیروهاى ترکیه از خاک این کشور شده است، این خواست به معناى افزایش فشار بر آمریکا نیز مى باشد. در صورتی که سیاست خارجى ترکیه در دست ژنرال هاى ارتش قرار گیرد، ماجراجویى در عراق مى تواند نتایج وخیمى براى ترکیه به همراه داشته باشد.»

روزنامه ”گاردین“ چاپ انگلیس درباره حمله ارتش ترکیه به نیروهاى کرد در شمال عراق مى نویسد:

«این مطلب تعجب آور در محافل دیپلماتیک گفته مى شود، که بغداد موافقت خود رابا این عملیات به آنکارا اعلام کرده بود. عملیاتى که حق حاکمیت عراق را خدشه دار کرده است. در مقابل نیز دولت ترکیه این اطمینان را داده بود که این عملیات تنها سه و یا چهار روز به طول خواهد انجامید. در صورتی که توافقات شکننده ى دیپلماتیک میان آنکارا، بغداد و واشنگتن دوام بیشترى از مدت نبردها داشته باشد، این نمونه اى تازه در منطقه خواهد بود. اما عقب نشینى سریع ترکیه بیش از همه منوط به دیدگاهى است که این کشور در قبال نیروهاى کرد "پ ک ک" اتخاذ خواهد کرد. شاید امکانات "پ ک ک" از این طریق نابود شوند، اما این گروه قادر به جمع آورى دوباره نیروهاى خود و بازگشت به صحنه نبرد است. تنها با عملیات نظامى نمى توان راه حلى براى این نزاع یافت.»

روزنامه آلمانى ”لوبکر ناخریشتن“ در تفسیر خود به کاهش اشتغال در شرکتهاى بزرگ آلمان پرداخته و دراین باره مى نویسد:

«در حالیکه شرکت هاى بزرگ آلمانى در سطح جهانى سودهاى هنگفتى به دست مى آورند و سهامدارن خود را نیز با درآمدهاى بالایى خشنود مى سازند، همزمان اعلام مى کنند که باید هزاران موقعیت شغلى را حذف کنند. این مسئله مى تواند سبب خشم بسیارى شود. اما آیا این بدین معناست که اعتراض و برآشفتگى سیاست درباره عمل ضداجتماعى و غیراخلاقى "قاتلان اشتغال" به جاست؟ خیر، این عمل سیاست، تزویر محض است. سیاست به جاى ناله هاى عوامفریبانه و اشک تمساح ریختن باید بیشتر براى شرکت ها و کارخانجات متوسط فعالیت کند، چراکه بیش از همه سبب اشتغال و حفظ محل هاى کارى مى شوند.»

روزنامه ”مرکیشه تسایتونگ“ چاپ آلمان با اشاره به حذف محل هاى شغلى در شرکت هاى غول آساى آلمانى درباره نحوه برخورد با این پدیده مى نویسد:

« به خاطر کاهش محل هاى شغلى نمى توان به شرکت ها اعتراض کرد. این عملى کوته بینانه است. این امرى بدیهى است که شرکت ها باید موقعیت‌های شغلی زیان‌آور را کاهش دهند، در غیر این صورت در دراز مدت ضرر خواهند داد و در چنین حالتى به طور جدى تمام کارکنان این شرکت ها متضرر خواهند شد. بدین خاطر درست نیست که شرکت هایى نظیر، ب. ام. و، هنکل، زیمنس، ایرباس، بایر و دویچله تلکوم را به یک چوب راند. در اینگونه موارد باید به دقت میان شرکت ها تمایز قائل شد. به لحاظ اجتماعى باید به دو موضوع توجه داشت. نخست اینکه آیا از این طریق شرکت ها قادر به حفظ توانایى خود در عرصه رقابت جهانى و به دنبال آن قادر به حفظ محل هاى شغلى موجود و یا حتا ایجاد اشتغال جدید هستند؟ دوم اینکه آیا به خصوص شرکت هاى کوچک مى توانند موفق به تثبیت خود در بازار داخلى شوند و از این طریق فرصت‌های شغلی جدیدى را فراهم کنند. در مجموع باید گفت که چشم انداز در این زمینه مثبت است.»