بازداشت ۲۵ نفر در کارگاه آموزشی کمپین یک میلیون امضا در خرم آباد
۱۳۸۶ شهریور ۲۵, یکشنبه
کمپین یک میلیون امضا
فعالان حقوق زنان در ایران از تابستان سال ۱۳۸۵ دو کمپین را برای دفاع از حقوق انسانی زنان و تغییر قوانین تبعیض‌آمیز به راه انداختند: یکی “کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض‌آمیز علیه زنان“ و دیگری “کمپین قانون بی‌سنگسار“. این دو کمپین توانست توجه زنان و مردان بسیاری را از طیفهای سیاسی گوناگون به خود جلب کند.
اما از همان ابتدای شروع این دو کمپین فعالان حقوق زن با تهدید و دستگیری و بازداشت و زندان روبرو شدند. در بسیاری از موارد، به آنان اتهام اقدام علیه امنیت ملی را زدند. محسنی اژه‌ای وزیر اطلاعات ایران از جنبشهای زنان و دانشجویان به عنوان “توطئه جدید دشمن برای براندازی نرم“ یاد کرد.
کارگاه آموزشی در خرم‌آباد
روز جمعه پیش باز چند تن از فعالان حقوق زن در رابطه با این کمپین با تهدید و کتک و بازداشت پلیس روبرو شدند. این بار در خرم آباد، جایی که در منزل یکی از فعالان مدنی خرم‌آبادی کارگاهی آموزشی تشکیل شده بود. خانمها منصوره شجاعی، جلوه جواهری، زارا امجدیان و نفیسه آزاد از اعضای کمپین یک میلیون امضا در این کارگاه آموزشی بودند.
فعالان حقوق زن در ایران برای جمع‌آوری امضا در دفاع از کمپین‌شان از جمله کارگاههای آموزشی در شهرهای مختلف ترتیب می‌دهند. آنان در این کارگاهها در مورد حقوق انسانی زنان روشنگری می‌کنند و نیز در مورد پیامدهایی که نابرابری حقوقی میان زن و مرد در جامعه داشته است.
حمله به کارگاه
کارگاه آموزشی با حمله پلیس به هم خورد. ۲۵ شرکت کننده این کارگاه تا نیمه شب در بازداشت بودند. خانم نسرین ستوده، وکیل مدافع چند تن از بازدشات شدگان در این باره چنین توضیح داد: “طبق اظهارات موکلان من که در جلسه خانگی خرم‌آباد حضور داشتند در جلسه‌ای که در منزل یکی از شهروندان خرم‌آباد برای توجیه فعالیتهای کمپین برای برابری، در دفاع از حقوق زنان تشکیل شده بود، متاسفانه به ناگهان مورد هجوم نیروهای انتظامی قرار می‌گیرند، نیروهای مربوطه با ارائه یادداشتی مبنی بر اینکه جلسه لهو و لعب تشکیل شده، در کمال تعجب به این جلسه حمله می‌کنند. تعداد زیادی را بازداشت می‌کنند که این افراد که موکلان من هم جزوشان بوده‌اند، با سپردن تعهد به اینکه در تاریخ معینی در ستاد خبری وزارت اطلاعات حضور پیدا کنند، آزاد می‌شوند.“
اتهام‌زنی
در اینجا پلیس با نسبت دادن جلسه لهو و لعب به کارگاه آموزشی در باره حقوق زنان از شیوه جنگ روانی، یکی از روشهای شایع نظامهای حاکم استفاده کرده که موجب آسیب‌دیدگی اجتماعی می‌شود. استفاده از سلاحهای جنگ روانی یعنی استفاده از ابزار و اعمالی چون تبلیغات، شایعات و اخبار که برای گمراه کردن و متزلزل کردن افکار عمومی به کار برده می‌شود. به شهادت بسیاری از فعالان سیاسی و مدنی‌ای که زمانی توسط ماموران امنیتی و پلیس دستگیر شده‌اند، پلیس هنگام بازداشت آنان در حضور مردم از آنان به عنوان قاچاقچی مواد مخدر یا فاحشه نام برده تا نظر موافق مردم را برای دستگیری‌شان جلب کند.
از تعدادی از بازداشت‌شدگان تعهدی گرفته می‌شود که دیگر هیچگاه در جلسات غیرقانونی شرکت نکنند. در مورد وجهه قانونی چنین تعهداتی خانم نسرین ستوده می‌گوید: “این تعهدات همواره از نظر ما غیرقانونی است، زیرا جلسه مذکور در خرم‌آباد جلسه‌ای خانوادگی بود که اصلا جنبه غیرقانونی نداشت.“
جلسات خانگی
در ایران سالهاست که همچون دیگر نقاط جهان جلسات با محتوای فعالیت اجتماعی در خانه‌ها تشکیل می‌شود. از چنین جلساتی با واژه جلسات خانگی یاد می‌کنند، گر چه در آنها بحثهای آموزشی و اجتماعی در جریان است. نسرین ستوده در این باره می‌گوید: “طی سالهای گذشته بسیار مرسوم و معمول بوده که افراد با علائق و سلیقه‌های مختلف اجتماعی چنین جلساتی را در خانه‌های خود برگزار کنند و هرگز هم مورد هجوم قرار نمی‌گرفتند. این پدیده زشت در سال اخیر است که از ابتدای سال، خاطرتان هست که جلسات نهضت آزادی که در خانه یکی از اعضای این نهضت برگزار می‌شد، مورد هجوم قرار گرفت و پس از آن باز هم ما شاهد هجومهای دیگری به خانه افراد بودیم که از نظر ما کاملا اقدام غیرقانونی محسوب می‌شود.“
هنوز سه تن در بازداشت هستند
گزارشی که در مورد واقعه روز جمعه در سایت تغییر برای برابری منتشر شده است حاکی از رفتار خشونت‌آمیز ماموران نیروی انتظامی و امنیتی با فعالان جامعه مدنی است. هنوز چند تن از بازداشت شدگان روز جمعه در بازداشت پلیس به سر می‌برند. “سه تن از افرادی که در آن حادثه دستگیر شدند هنوز در بازداشت به سر می‌برند، آقای رضا دولتشاه که میزبان میهمانان بودند، آقای خسرو نسیم‌پور و همچنین آقای بهمن آزادی، سه تن از کسانی هستند که از شهروندان خرم‌آبادی هستند و همچنان در بازداشت به سر می‌برند. وضعیت آنها کاملا برای ما نامعلوم است و البته که ما به عنوان هموطنانشان نگران احوالشان هستیم.“
کیواندخت قهاری