هفته کمپین یک میلیون امضا

مراسم تهران

کمپین یک میلیون امضا به گفته سازماندهندگانش راه خود را به سرعت در میان گروه های مختلف زنان در این یک سال باز کرده است. هنوز آمار دقیق امضاهای جمع آوری شده روشن نیست، اما کار کمپین هم تنها به جمع‌آوری امضا خلاصه نمی‌شود. کمپین دست به ایجاد کمیته های مختلف زده است: کمیته آموزش، داوطلبان، پیگیری، رسانه، روابط عمومی، مادران، مالی و همینطور هم مردان. تعجب نکنید، کمپین یک میلیون امضا کمیته مردان هم دارد. آنهم مردانی فعال که برای حقوق زنان از هیچ کوششی فروگذار نمی‌کنند. البته این مردان در مراسم یک‌سالگی کمپین، که در روز ۶ شهوریور در تهران برگزار شد، حضور نداشتند. علتش را شهلا انتصاری از سازماندهندگان و فعالان کمپین توضیح میدهد:

"به دلیل شرایط خاص جامعه‌مان متاسفانه، اعضای مرد کمپین نتوانستند در مراسم شرکت کنند. چون فکر کردیم که به هرحال، اگر این میهمانی یک میهمانی‌ای باشد که تماما خانمها باشند، شاید از یک حاشیه امنیت بیشتری برخوردار باشد."

مراسم سه‌شنبه برگزار شد، اما با محدودیتهای بسیار:

"با توجه به محدودیتی که فعالان و اعضای کمپین دارند، هرچقدر تلاش کردند نتوانستند فرهنگسرا یا جایی عمومی برای برگزاری برنامه بگیرند. به این دلیل مجبور شدند که درخانه در یک جایی دورهم جمع بشوند."

در شهرستانها

شهلا انتصاری می‌گوید به دلیل وسعتی که کمپین پیدا کرده، قرار است در روزهای دیگر هم، در تهران و در شهرستانها مراسم گوناگونی برپا شود و این هفته به کمپین اختصاص داشته باشد.

اعضا و امضاها

تعداد اعضای کمپین یک میلیون امضا بنا به گفته دست اندرکاران آن حدود هزار نفر است:

"و این غیر از آن امضاهایی‌ست که جمع‌آوری شده. ولی نکته‌ی قابل توجه‌ای که در گزارش تمام کمیته‌ها مشخص و بارز بود در حقیقت حضور کمپین و مقبولیت آن در تمام اقشار مختلف بود."

بسیاری از امضاهایی که برای کمپین جمع‌اوری شده، چون به‌شکل مستمر و در طول یک پروسه جمع‌آوری می‌شود، هنوز به دست کمیته رسانه کمپین نرسیده است. شهلا انتصاری در ادامه سخنان بالا می‌گوید:

" الان خود من امضاهای بیشماری دارم که باید از کسانی بگیرم و به دست آنها (یعنی کمیته رسانه کمپین) برسانم. بنابراین آن تعدادی که اعلام می‌شود، تعداد واقعی نخواهد بود. بهرحال همچنان این صعود ادامه دارد."

گزارش پیشرفت

در مراسم تهران و شهرهای دیگر از جمله رشت، کرمانشاه، مشهد و گرگان که کمپین در آنها بیشترین موفقیت را داشته، علاوه بر موسیقی و سخنرانی، نمایندگان هر کمیته گزارش کارشان را ارائه کردند. این گزارشها نشان می‌دهد کمپین در سال گذشته کارگاههای بیشماری در تهران و شهرستانها برگزار کرده و داوطلبان بسیاری جذب کمپین شده‌اند. به گفته شهلا انتصاری "گزارشهایی که آمده بود و تحقیق‌های میدانی که در این مورد انجام شده بود، نشان می‌داد که کمپین فقط در بین اقشار متوسط و مرفه نبوده که بازتاب مثبت داشته است، بلکه در میان اقشار پایین و حتا در روستا و در بخش‌های دورافتاده هم گزارشهایی که اعضای کمیته‌ها می‌دادند خیلی بارز و مشخص بود."

کمپین همصدایی

فعالان زن معتقدند این مهمترین دلیلی است که علیرغم فشارها، تهدیدها، دستگیریها و حکم های سنگین برای فعالان کمپین، ولی تعداد زنانی که به ‌ان وارد می‌شوند روز بروز بیشتر می‌شود. به گفته شهلا انتصاری:

"کمپین در حقیقت آمده است فصل مشترک و اشتراکات تمام مطالبات زنان از هر قشر و از هر دیدگاه را مطرح کرده و خود این مسئله از نظر دیدگاه شخصی من منجر به یک هم‌اندیشی وسیعی در میان زنان شده است. و همانطور که می‌دانید در همه کشورها، چه کشورهایی مثل ما و چه در همه‌جای دنیا، وقتی صداها بهم نزدیکتر و بزرگتر بشود، مطمئنا می‌تواند خیلی از موانع و خیلی از فشارها را از میان بردارد."

به نظر شهلا انتصاری این همصدایی تا جایی پیشرفته که حتی برخی نمایندگان زن مجلس را هم با پاره ای خواستهای حداقلی کمپین همراه کرده‌ است:

" و حتا ما این را می‌بینیم که تلاش کمپین و کمپینی‌ها روی مجلس را، آنجایی که مسئله‌ی دیعه و شهادت به بحث گذاشته شده است."

گزارش مالی

شهلا انتصاری در پایان گفت‌وگو با دویچه‌وله به گزارش کمیته مالی کمپین اشاره می‌کند. گزارش این کمیته نشان می‌دهد که کمپین برای فعالیت های خود نیاز به منابع مالی وسیعتری دارد. تنها چاپ دفترچه های کمپین با توجه به گرانی و بالا رفتن هزینه ها، فشاری است بر دوش فعالان آن.

با این همه زنانی که در کمپین گرد آمده اند معتقدند که همه فشارها، چه مالی، چه امنیتی و فرهنگی، نمی‌تواند جلوی حرکت کمپین را بگیرد. کمپین روی مواردی دست گذاشته که خواست هرزن ایرانی، از فقیر وغنی، اصولگرا و اصلاح طلب و لائیک، مدرن و سنتی است. به همین دلیل هم اگر در جایی کسی حاضر نباشد زیر این خواستها امضا بگذارد، نه بخاطر قبول نداشتن آنها بلکه به دلیل ملاحظات دیگر است. شاید ترس برخوردهای خشونت آمیز و شاید ترس از دست دادن موقعیت ، یا آمیزه ای از هردو.