1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله
اجتماعی

جوانه‌های فعالیت سندیکایی در ایران

۱۳۸۶ اردیبهشت ۸, شنبه

سه شنبه اول ماه مه، روزجهانی کارگر است. فعالان جنبش کارگری در تدارک مراسم نکوداشت این روز هستند. صدها کارگر به همراه خانواده‌های خود گردهمایی روز کارگر را به پیک نیکی اجتماعی و صنفی تبدیل کردند.

https://p.dw.com/p/AKH4
منصور اسانلو رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران
منصور اسانلو رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهرانعکس: Kaveh Mozaffari

سندیکای شرکت واحد در روزهای دوشنبه وسه‌شنبه دو مراسم برگزار می کند. این در حالی است که در روز جمعه ۷ اردیبهشت نیز صدها کارگر به همراه خانواده های خود گردهمایی روز کارگر را به پیک نیکی اجتماعی و صنفی تبدیل کردند.

در مورد اول ماه مه امسال با منصور اسانلو، رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران‌، مصاحبه کرده‌ایم:

دویچه‌وله: آقای اسانلو امروز دانشجویان دانشگاه تهران از قرار مراسمی داشتند در پیشواز روز جهانی کارگر. مراسم چگونه برگزار شد؟

منصور اسانلو: امروز از طرف دانشجویان دانشکده حقوق قرار بود مراسمی برگزار شود که یکی از دعوت شدگان به مراسم من، به نمایندگی از سندیکای کارگران شرکت واحد، بودم. موقعی که ما به همراه اعضای هیات مدیره سندیکا داشتیم وارد دانشگاه می شدیم، دانشجویان گفتند حراست اعلام کرده که اسانلو حق ورود به دانشگاه و سخنرانی در آنجا را ندارد. دانشجویان پس از چند بار رفت و برگشت به حراست و بحث های مفصل حقوقی، حتی نتوانستند برگه ای از حراست یا اطلاعات یا قوه قضاییه یا یک رأیی از یک دادگاه بگیرند که چرا این حق قانونی بیان را از من سلب کرده اند. بالاخره دانشجویان آمدند به ضلع غربی، در غربی دانشگاه و ما آنجا مشغول گفتگوی حضوری شدیم. حدود سی نفر از دانشجویان و اعضای سندیکای شرکت واحد در پیاده رو جمع شدیم. حدود سی نفر از رهگذران هم به این گفتگو پیوستند. همه ما از این رفتارهای غیرقانونی حراست و اطلاعات ناراحت بودیم و مجموعه بحث ما به اینجا کشید که دانشجویان شکایتی در قوه قضاییه علیه حراست دانشگاه به دلیل ممانعت از حق بیان طرح کنند.

شما در چه زمینه ای می‌خواستید صحبت کنید؟

موضوع سخنرانی روز جهانی کارگر و نقش سندیکاها در جنبش کارگری و تاثیرگذاری سندیکا در زندگی اجتماعی کارگران و مردم ایران بود. من موضوع را در راستای تاثیرگذاری فعالیت دو ساله سندیکای واحد و تاثیر آن به مجموعه ای از کسانی که علاقه‌مند به فعالیت های کارگری و حق طلبی بودند، می‌خواستم طرح کنم. با اتفاقی که افتاد، مجموع این صحبت ها وشواهد را در همان کنار خیابان مطرح کردیم. مقداری هم پرسش و پاسخ انجام شد. لوح تقدیری را دانشجویان دانشکده حقوق به من بعنوان نماینده سندیکا و جنبش کارگری اهدا کردند که ما واقعا قدردان فرزندان خودمان هستیم. آرزو کردیم که دانشجویان ما هم سندیکاها و اتحادیه دانشجویی خود را مثل آلمان، فرانسه و دیگر کشورها، به طور مستقل تشکیل بدهند.

در خبرها هست که دیروز هم هزاران نفر از کارگران بهمراه خانواده هایشان در آبشارخور مراسم گرفته اند. چرا این مراسم بصورت پیک نیک برگزار شد؟

در جاده چالوس/کرج در کنار پیست اسکی خور، مراسمی در فضای آزاد بود که کارگران با خانواده هایشان آمدند و این مبدل به یک پیک نیک بزرگ اجتماع کارگری شد. به جرات می توانم بگویم یکی از بزرگترین تجمع های مستقل کارگران را داشتیم که از اعضای سندیکای ما و خانواده ها هم دعوت شده بود. گروه‌های کوهنوردی کارخانه های جاده کرج مسئولیت این مراسم را بر عهده داشتند. گفتگوهای زیادی بین کارگران صورت گرفت و اغلب آنها تمایل خود را به تشکیل سندیکا به تبعیت از سندیکای کارگران شرکت واحد اعلام کردند. یک نوع روحیه همگرایی و همفکری در مراسم جمعه دیده می شد که جای خوشوقتی دارد. باید بگویم سندیکای کارگران نقاش، کفاش، کار و مکانیک و استادان پیشکسوت فعالیت های سندیکایی که سالها بود پس از حمله به سندیکا ها در اوایل دهه شصت یا به زندان افتاده بودند یا کنج عزلت گزیده بودند یا زیر فشارهای زندگی مجبور شده بودند از فعالیت های صنفی دست بکشند، مدتی است فعال شده اند و ما فکر می‌کنیم به این شکل که پیش میرود، سرانجام سندیکاهای کارگری به تدریج پا بگیرند.

برای روز کارگر چه برنامه ای دارید؟ گردهمایی یا سخنرانی یا راهپیمایی خواهید داشت؟

منصور اسانلو: اول بگویم که سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه، روز جمعه حدود دو هزار بسته شکلات و کارت تبریک اول ماه مه را بین کارگران توزیع کرد. این هدایا با دعوت از رانندگان خطوط مختلف مناطق شرکت واحد برای شرکت در مراسم روز کارگر به آنها داده شد. ما روز دوشنبه از ساعت ۴ تا ۸ در فرهنگسرای کار به همت انجمن پژوهشی کار، جشن کوچکی خواهیم داشت. همچنین سه شنبه از ساعت ۴ تا ۸ بعد از ظهر هم به روال دو سال گذشته در تالار باختر، واقع در خیابان کارگر، جشن کارگری خواهیم داشت که امیدواریم قطعنامه مشترکی با سایر همکارانمان صادر کنیم.

برای مراسمی که صحبت اش را می کنید، مجوز گرفته اید؟

تقریبا هماهنگی هایی کرده ایم چون این مراسم در سالن های سرپوشیده هستند. طبق قانون اساسی نیز برای چنین اماکنی نیاز به مجوز نیست. تنها نامه داده ایم به فرمانداری تا امنیت مراسم را تضمین کند. صبح روز کارگر احتمالا کارگران صنف های مختلف جمع خواهند شد و مسائل خود را اعلام خواهند کرد. امیدواریم در این تجمع بزرگ، همه کارگران ایران به یک همگرایی به منظور تشکیل اتحادیه ها، سندیکاهای مستقل خود برسند و امسال سال بقای سندیکایی ما در ایران باشد.