1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

تلفن همراه و ازدواج پنهانی ممنوع!

۱۳۸۹ آذر ۶, شنبه

ریش سفیدان روستایی در شمال هند، استفاده از تلفن همراه در میان زنان جوان دم بخت را ممنوع اعلام کرده‌اند. آنها قصد دارند که با این توقیف، مانع ارتباط دخترها و پسرهای جوان شوند و از ازدواج‌های پنهانی جلوگیری کنند.

https://p.dw.com/p/QIvz
عکس: picture alliance/Dinodia Photo Library
«اوتار پرادش» یکی از استان‌های شمالی کشور هند است. شورای یکی از روستاهای این استان، استفاده از تلفن همراه را برای خانم‌هایی که هنوز ازدواج نکرده اند ممنوع کرده است، با این توجیه که در سال اخیر ۲۳ زوج جوان به طور پنهانی ازدواج کرده‌اند. دلیل پنهان بودن ازدواج آنها مرزهای طبقات اجتماعی کاستی و مخالفت بزرگان فامیل‌شان بوده است.

درست است که نظام کاستی و طبقات اجتماعی در کشور هند بیش از ۵۰ سال است که رسما لغو شده است، اما هنوز در بسیاری از روستاها و مناطق غیرشهری، سنت کاستی نمایانگر است. این نظام، ازدواج‌هایی را که فراتر از مرزهای کاست صورت می‌گیرند منع می‌کند.

بر اساس داده‌های مرکز تحقیقات اجتماعی، ۹۷ درصد ازدواج‌ها در کشور هند از جانب مادر و پدر ترتیب داده می‌شوند و در بسیاری موارد خود افراد نقش زیادی در انتخاب همسر آینده خود ندارند.

Mahendra Singh Dhoni Hochzeit Sakshi Singh Rawat
۹۷ درصد ازدواج‌ها در کشور هند از جانب مادر و پدر ترتیب داده می‌شوندعکس: AP

تلفن همراه وسیله‌ای برای برنامه‌ریزی فرار عاشقان

اعضای شورای این روستا بر این عقیده‌اند که زوج‌های جوان از طریق تلفن همراه فرار خود را برنامه ریزی می‌کنند. به نظر آنان، راه حل این مساله بسیار ساده است. یکی از اعضای این شورا می‌گوید: «پدرها و مادرها فقط باید مطمئن باشند که دخترهای جوانشان، که هنوز ازدواج نکرده‌اند، از تلفن همراه استفاده نکنند.» اما به نظر اعضای این شورا، پسرهای جوان می‌توانند از تلفن همراه استفاده کنند؛ البته با کنترل پدرها و مادرهایشان.

علاوه بر این ممنوعیت، شورای شهر لازم می‌بیند که خانم‌های جوان در آینده کمتر لباس‌های تنگ بپوشند و کمتر در جشن‌ها برقصند. در این میان نه تنها گروه‌های ملی مربوط به حقوق زنان شکایت خود را اعلام کرده‌اند، بلکه بسیاری از خانم‌های این روستا نیز این ممنوعیت‌ها را نمی‌پذیرند.

بر اساس قوانین هند، شوراهای روستایی اجازه ندارند در مسائل خصوصی اشخاص دخالت کنند. بنابراین این ممنوعیت الزام‌آور نیست. البته شوراهای سنتی در چنین مناطقی از نفوذ بالایی برخوردار هستند، به طوری که معمولا مردم از تصمیم‌های آنها اطاعت می‌کنند.

DG/FW