Η ΕΕ και ο αγώνας επιβίωσης του ευρώ

«Το τίμημα του ευρώ», είναι ο τίτλος ανάλυσης της γερμανικής εφημερίδας Süddeutsche Zeitung που αναφέρεται στις δυσκολίες της ευρωζώνης και στην πρόσφατη κριτική Παπανδρέου προς τη Γερμανία: «Όπως ακριβώς την άνοιξη έτσι και τώρα το τοπίο στην ευρωζώνη είναι ζοφερό: οι επενδυτές εκτινάσσουν σε ύψη-ρεκόρ το κόστος των πιστώσεων της υπερχρεωμένης Ιρλανδίας. Μαζί με την Ιρλανδία τίθενται υπό πίεση και οι άλλες υπερχρεωμένες χώρες, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα.

Και οι πολιτικοί αντί να συσπειρωθούν κατά των αγορών, αντιπαρατίθενται ο ένας εναντίον του άλλου. Οι χρεωμένες χώρες επιτέθηκαν τώρα κατά του βασικού τους χρηματοδότη, κατά της Γερμανίας.

Ιδιαίτερα επιθετική ήταν η υπ’ αριθμόν ένα χρεωμένη χώρα της ευρωζώνης, η Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου κατηγορεί τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι τα σχέδια των μεταρρυθμίσεών της μπορεί να οδηγήσουν ορισμένες χώρες στη χρεοκοπία. Οι Παπανδρέου και Σια όμως αγνοούν έτσι το πρώτο μάθημα που πήραμε την άνοιξη: τίποτε παραπάνω δεν αγαπούν οι κερδοσκόποι από τις δημόσιες διενέξεις των χωρών - μελών της ευρωζώνης, διότι τους ανοίγουν το δρόμο για σενάρια τρόμου και αισχροκέρδεια. Για να αποφευχθεί νέα κλιμάκωση της κατάστασης οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ευρωζώνης οφείλουν να έχουν δημόσια ενιαία φωνή και θέσεις.»

Μονόδρομος οι περικοπές, μονόδρομος και η επιβάρυνση της Γερμανίας

«Οι Έλληνες και οι Ιρλανδοί θα πρέπει να σταματήσουν να χτυπούν αυτούς που επιδιώκουν να τους σώσουν. Η καγκελάριος πρέπει να βρει τις σωστές λέξεις για να καθησυχάσει τη νευρικότητα των κυβερνήσεων των υπερχρεωμένων χωρών και να εκτονωθεί έτσι η πίεση, την οποία υφίστανται οι κυβερνήσεις αυτές στις χώρες τους.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πρέπει όλοι μαζί να αποσαφηνίσουν στους διαδηλωτές της Αθήνας ή σε λίγο του Δουβλίνου ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στις επώδυνες περικοπές. Επιπλέον ο μηχανισμός διαχείρισης κρίσεων που προτείνει η κ. Μέρκελ πρέπει να θωρακιστεί κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να διασφαλίζει στους επενδυτές δυο παραμέτρους: πρώτον, να συμμετέχουν σε μόνιμη βάση στο ρίσκο, και δεύτερον, εάν οι χώρες της ΕΕ βρίσκονται σε ανάγκη, να συμβάλλουν και αυτοί στα πακέτα στήριξης. Σίγουρο ασφαλώς είναι ένα: η Γερμανία επωμίζεται το μεγαλύτερο βάρος. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται η καγκελάριος να θυσιάσει τις αρχές της για μια κακώς εννοούμενη ειρήνη.»

«Ζοφερή κατάσταση», τιτλοφορεί το σχόλιό της η Frankfurter Allgemeine Zeitung για το ίδιο θέμα: «Η ευρωζώνη διανύει μία περίοδο σκληρού αγώνα για την επιβίωσή της λόγω της κρίσης χρεών σε ορισμένες χώρες - μέλη.

Η κατάσταση είναι όντως δραματική. Το ευρώ, που επρόκειτο να καταστήσει την ευρωπαϊκή ενότητα αμετάκλητη, κινδυνεύει να γίνει ο νεκροθάφτης της.

Εάν ισχύουν οι ζοφερές προγνώσεις της καγκελαρίου και του Βέλγου προέδρου της ΕΕ, τότε η πολιτική συζήτηση για τις ελλείψεις και τα κενά στον μηχανισμό ένταξης στην ΟΝΕ είναι πια ξεπερασμένη. Δεν μας φθάνει η ανάλυση των διαφορετικών εθνικών οικονομιών, δομών και νοοτροπιών.

Το παράδειγμα της πειθαρχίας στα δημοσιονομικά είναι το μόνο που ισχύει. Διότι εάν καταρρεύσει η ΟΝΕ θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μια τεράστια οικονομική καταστροφή με σοβαρό παράπλευρο πολιτικό κόστος. Επομένως οι ιστορικές συνέπειες μιας τέτοιας αποτυχίας δεν πρέπει να αφήνουν κανέναν αδιάφορο.»

Προς αποσύνθεση ή αναδιάρθρωση της ΟΝΕ

«Σε εξέλιξη ο τελικός για το ευρώ», είναι ο τίτλος της αυστριακής Die Presse: «Τους επόμενους μήνες δεν θα γίνεται πια λόγος για το πώς θα σωθούν οι υπερχρεωμένες Ελλάδα και Ιρλανδία, αλλά πως θα διασφαλιστεί το μέλλον της ΟΝΕ.

Το ευρώ δεν πάσχει από την έλλειψη μιας κοινής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής, όπως πολλοί υποστηρίζουν, ούτε ευθύνεται για τις σοβαρές αναταράξεις του η οικονομική κρίση. Διότι η ιδέα της οικονομικής εξίσωσης 16 χωρών είναι παράλογη. Γιατί πρέπει π.χ. η Γερμανία να έχει τον ίδιο σχεδιασμό ανάπτυξης με την Ιταλία; Γιατί πρέπει χώρες όπως η Ελλάδα και η Σλοβακία να έχουν την ίδια φορολογία;

Επομένως στο άμεσο μέλλον δεν πρόκειται να ξεφύγουμε και από το πρόβλημα ποιος επιτρέπεται, ποιος μπορεί να είναι μέλος στην ΟΝΕ, διότι οι χώρες – μέλη είναι αυτή τη στιγμή τόσο ετερογενείς που μια κοινή νομισματική και οικονομική πολιτική είναι αδύνατη. Αργά ή γρήγορα η ευρωζώνη θα πρέπει να εξετάσει το ζήτημα πως θα αντιμετωπίζει τις χώρες - μέλη που είναι αιώνιοι παραβάτες στα δημοσιονομικά για να μην χάσει την νομισματική της σταθερότητα.

Θα τους επιτρέπει την απόσχιση ή την προσωρινή αποχώρηση ή μήπως θα πρέπει να εγκαταλείψουν την ΟΝΕ οι ισχυροί για να μην παρασυρθούν και αυτοί στη δίνη της κατάρρευσης των αδύναμων οικονομιών;»

Απάνθρωπη και απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές

Τέλος όλες οι γερμανικές εφημερίδες αναφέρουν στις ιστοσελίδες τους τις καταγγελίες της Επιτροπής Πρόληψης Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της Ελλάδας. Διαβάζουμε το χαρακτηριστικό ρεπορτάζ στη Süddeutsche Zeitung:

«Στο στόχαστρο της Επιτροπής Πρόληψης Βασανιστηρίων η αστυνομική βία στην Ελλάδα. Γροθιές, κλωτσιές και ξυλοδαρμοί με κλομπ. Οι Έλληνες αστυνομικοί δεν συμπεριφέρονται καθόλου με αβρότητα στους φυλακισμένους. Αυτή τη συμπεριφορά την περιμένει κανείς σε μια δικτατορία, όχι όμως σε μια δημοκρατική χώρα.

Η αστυνομική βία φαίνεται ότι είναι σύνηθες φαινόμενο στις ελληνικές φυλακές.

Σε έκθεσή της η Επιτροπή Πρόληψης Βασανιστηρίων καταγγέλλει περιστατικά βίας σε βάρος κρατουμένων. Π.χ. στη Θεσσαλονίκη αστυνομικοί κάλυψαν με πλαστική σακούλα κρατούμενο και τον απείλησαν ότι θα τον βιάσουν. Οι υποδομές στις φυλακές και στα κέντρα υποδοχής προσφύγων είναι απαράδεκτες. Οι άνθρωποι δεν μπορούν ούτε να πλυθούν, δεν υπάρχει σαπούνι, ούτε χαρτί τουαλέτας. Στην Άμφισσα, 200χλμ. από την Αθήνα, η φυλακή δεν είναι μόνον υπερπλήρης, αλλά δεν έχει αρκετά κρεβάτια, δεν υπάρχει επαρκές προσωπικό, ούτε ιατρική περίθαλψη.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου