رحيم مهريار درشهرهانوفرآلمان به خاک سپرده شد

تعداد زيادي از هنرمندان افغان، نويسندگان، افغان هاي مقيم آلمان و برخي ديگر کشورهاي اروپايي در اين مراسم حضور داشتند.

بسياري هنرمندان، برعلاوه مهارت و آواز زيباي مهريار، شخصيت و رفتار او را "نمونه" عنوان مي کنند. به گفته حاضران محفل، محبت او سرحد نمي شناخت.

محبوب الله محبوب، يکي از هنرمنداني است که از کودکي دوست مهريار بوده است. او که نخستين تجربه هاي موسيقي را با مهريار تجربه کرده است، مي گويد: " او انسان بسيار محجوب بود".

مهريار موسيقي کلاسيک را نزد استاد خيال و استاد هاشم آموخت و در بخش غزل و موسيقي آرام، نام آور شد. به گفته محبوب الله محبوب، در بخش موسيقي کلاسيک، مهريار از "بهترين ها" بود.

ملا امامي که در جلسه خاک سپاري مهريار سخنراني مي کرد، گفت مهريار فرد عادي نبود و عمر و صداي خود را وقف شاد ساختن مردم خود کرد. او افزود که براي مهريار، هنر به مثابه يک ارزش و نه وسيله کسب ثروت و شهرت، مطرح بود.

نجيب عابد، از مسوولان سفارت افغانستان در برلين، به نمايندگي از دولت افغانستان وفات مهريار را تسليت گفته، افزود اسنادي که از مهريار باقي مانده، در آينده افغانستان مورد استفاده قرار مي گيرد.

خانم پرستو، يار زندگي و هنري مهريار که با چشمان اشک آلوگ و صداي گرفته صحبت مي کرد، گفت مهريار به مردم تعلق داشت و هميشه در کنار مردم بود.

خانم پرستو که به مشعل ترنم معروف است، از رييس جمهور کرزي که وفات مهريار را تلفني تسليت گفته تشکر کرد، و از مردم افغانستان نيز سپاسگزاري نمود که نگذاشته اند در غربت، "احساس بي وطني" کند.

وهاب مددي، هنرمندي که با آهنگ هاي ميهني خود شهره عام و خاص است، گفت: "وفات دوست عزيز و انسان والا، رحيم مهريار، واقعاً ضايعه اي بود به مفهوم واقعي کلمه جبران ناپذير در جمعيت

هنرمندان افغانستان، در قلمرو موسيقي معاصر افغانستان".

رحيم مهريار که از کودکي به آوازخواني شوق داشت و در کودکستان و مکتب ترانه مي خواند، در سال 1970، زماني که "وزارت اطلاعات و کلتور" (وزارت اطلاعات وفرهنگ) بخش موسيقي را ايجاد کرد، به عنوان آوازخوان همکاري خود را با اين وزارت آغاز کرد.

در سال 1975 کار خود در راديو افغانستان را شروع کرد. او در راديو افغانستان در بخشهاي تنظيم آهنگهاي هنرمندان، پروديوسر برنامهها و در برنامههاي "آهنگهايي از مشرق زمين" و "جوانان" کار کرد.

رحيم مهريار که از بيست سال به اين طرف در آلمان زندگي مي کرد، از دو سال به اين سو از سرطان جگر رنج مي برد. به گفته دوستان او، در هنگامي که مريض بود هرگز نناليد و مايوس نشد.

عارف فرهمند، هانوفر

ويراستار: ياسر