66 χρόνια από το Δίστομο: τα θύματα περιμένουν

«Με διάταγμα κατά των αγωγών για αποζημιώσεις», είναι ο τίτλος ρεπορτάζ της σημερινής Süddeutsche Zeitung με θέμα κατεπείγον διάταγμα του Ιταλού πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που σταματά την εκτέλεση των αποφάσεων ιταλικών δικαστηρίων για κατάσχεση της γερμανικής περιουσίας στην Ιταλία προς αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου.

Συγκεκριμένα ο κ. Μπερλουσκόνι ανέστειλε πριν από μερικές ημέρες οποιαδήποτε «εκτέλεση κατάσχεσης περιουσίας άλλης χώρας μέχρι την έκδοση σχετικής απόφασης από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Έτσι τα θύματα του ναζιστικού μακελειού στο Δίστομο, που έγινε σαν σήμερα πριν από 66 χρόνια, πρέπει να περιμένουν.

Το ρεπορτάζ αναφέρεται στο ιστορικό των αγωγών των θυμάτων του Διστόμου και στη δικαστική επιτυχία τους στην Ιταλία και σημειώνει: «Η περίπτωση είναι πολύπλοκη και ταυτόχρονα ιδιαίτερα ακανθώδης, διότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης πρέπει να αποφασίσει εάν απλοί πολίτες ενός κράτους έχουν δικαίωμα να κάνουν αγωγή εναντίον ενός άλλου κράτους σε περίπτωση παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το Ανώτατο Αστικό Δικαστήριο της Ιταλίας, αλλά και άλλα ιταλικά δικαστήρια απεφάνθησαν υπέρ αυτού του δικαιώματος και κατά της ετεροδικίας των κρατών. Έτσι ενέκριναν τη διεκδίκηση αποζημιώσεων των θυμάτων του Διστόμου από τη Γερμανία με δικαίωμα εκτέλεσης της απόφασης ακόμη και στο εξωτερικό, δηλαδή ακόμη και σε ιταλικό έδαφος.»

Και η Ιταλία φοβάται αγωγές για τα φασιστικά εγκλήματα

«Η διαμάχη για τις αποζημιώσεις στα θύματα του Διστόμου είναι εξαιρετικά δυσάρεστη για την ιταλική κυβέρνηση, γιατί φοβάται κύμα αγωγών και για τα εγκλήματα πολέμου του ιταλικού φασισμού στη Βόρεια Αφρική και την πρώην Γιουγκοσλαβία».

Και το άρθρο, αφού υπενθυμίζει ότι η Γερμανία προσέφυγε το 2008 στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για να αποφανθεί αυτό εάν το διεθνές δίκαιο επιτρέπει όντως σε πολίτες να μηνύσουν κράτη, καταλήγει: «Πότε θα αποφασίσει για το θέμα αυτό το δικαστήριο είναι άγνωστο.»

«Ωστόσο ο Γερμανός δικηγόρος των θυμάτων Μάρτιν Κλίγκνερ δηλώνει ότι η απογοήτευση στο Δίστομο είναι μεγάλη, αλλά συμπληρώνει πως παρά τις αντιξοότητες δεν υπάρχει κανένας λόγος να παραιτηθούν τα θύματα από τις διεκδικήσεις τους και ανακοινώνει ότι αύριο Παρασκευή θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση μπροστά στη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα.»

Ελλάδα: καταγραφή δημοσίων υπαλλήλων και τουρισμός

«Ο υπουργός Οικονομικών μετράει τους υπαλλήλους του», είναι ο τίτλος της Frankfurter Rundschau που αναφέρεται στην απογραφή των δημοσίων υπαλλήλων και την ενιαία αρχή πληρωμής: «Συχνά ρωτούν τον κ. Παπακωνσταντίνου πόσους δημοσίους υπαλλήλους έχει η Ελλάδα, αλλά ούτε ο ίδιος γνωρίζει την ακριβή απάντηση, παρότι καλείται να τους πληρώσει κάθε μήνα. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για ένα εκατομμύριο, ο υπουργός θέλει τώρα να ξεκαθαρίσει το τοπίο».

«Η Ελλάδα ελπίζει σε βοήθεια από τη Λιβύη», διαβάζουμε στη γερμανική έκδοση των Financial Times που αναφέρεται ειδησεογραφικά στην επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Λιβύη και τη συμφωνία στρατηγικής οικονομικής συνεργασίας που υπεγράφη.

«Οι τουρίστες επωφελούνται από την κρίση στην Ελλάδα», γράφει στην ηλεκτρονική της έκδοση η Rheinische Post που σημειώνει ότι βάσει μιας μικρής έρευνας που έκανε όσοι επισκεφθούν φέτος τη χώρα μας μπορούν να βρουν καλές προσφορές.»

Εκρηκτικό μείγμα: η ελληνική σπατάλη και η γερμανική αποταμίευση

Τέλος στην εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit δημοσιεύεται σχόλιο με τίτλο «Η ΕΕ χρειάζεται περισσότερη ισορροπία»: «Ο περιορισμός των κρατικών χρεών είναι βασικός άξονας στην ευρωπαϊκή πολιτική της Γερμανίας από την εποχή του Χέλμουτ Κολ, αλλά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι για τα χρέη χρειάζονται δύο εταίροι: οι δανειζόμενοι και οι πιστωτές. Όταν οι Γερμανοί δανείζουν λοιπόν χρήματα στην Ισπανία και την Ελλάδα, αντί να τα επενδύσουν ή να τα καταναλώσουν στη χώρα τους, είναι συνένοχοι της σημερινής κατάστασης στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Και όταν, όπως τώρα, θέλουμε να αποτρέψουμε μελλοντικές κρίσεις, τότε δεν πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία μόνον οι Ισπανοί και οι Έλληνες, αλλά και οι Γερμανοί.

Η ΕΕ δεν πρέπει να στέλνει προειδοποιητική επιστολή μόνον στους υπερχρεωμένους εταίρους, αλλά και σε αυτούς που έχουν συσσωρεύσει πλεόνασμα εμπορικών συναλλαγών. Διότι πιστωτές γίνονται οι χώρες που πωλούν περισσότερα εμπορεύματα στο εξωτερικό από όσα αγοράζουν.»

«Γι’ αυτό η ελληνική σπατάλη μαζί με τη γερμανική αποταμίευση συνιστούν ένα εκρηκτικό μείγμα για το ευρώ και την ΕΕ.Τώρα οι Έλληνες μαθαίνουν τι σημαίνει να μην έχουν δικό τους νόμισμα. Αυτό όμως δεν φθάνει για την ισορροπία του ευρώ. Χρειάζεται να αποδεχθούν και οι Γερμανοί ότι το ευρώ δεν είναι γερμανικό μάρκο και η ΕΚΤ δεν είναι η Μπούντεσμπανκ. Μόνον έτσι μπορεί να δοθεί όντως στο ευρώ μια ευκαιρία.»

Επιμέλεια: Βιβή Παπαναγιώτου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου