اولین روزنامه‌ی شخصی جهان به نام "نی‌یو"
۱۳۸۸ مهر ۲۴, جمعه
در اینترنت کار سختی نیست: چیدن مطالب و صفحه‌های دلخواه سایت‌های گوناگون در کنار یکدیگر و درست کردن یک صفحه‌ی شخصی با محتوایی که خودتان آن را انتخاب کرده‌اید. برای این منظور می‌توان در صورت وجود RSS/Feedها، از آنها استفاد کرد؛ RSS صفحه‌ی ورزشی یک سایت در کنار صفحه‌ی خبرهای سایت دیگر به همراه صفحه‌ی ورزشی سایت سوم و ... در صفحه‌ای شخصی مانند Netvibes یا iGoogle یا Newsgator. صفحه‌ای مانند یک لحاف چهل‌تکه، ولی درست با همان محتوایی که کاربر، خواننده و بیننده‌ی آن است.
گل‌چینی از بهترین‌های هر روزنامه به انتخاب شما
اگر روزنامه‌خوان باشید، حتماً هر روز سر ساعت، صندوق پست خود را باز می‌کنید و روز را با نسخه‌ی تازه‌ی روزنامه‌ی دلخواهتان آغاز می‌کنید. اما شاید تنها، مشتری مطالب فرهنگی و علمی این روزنامه باشید و برای آگاهی از گزارش‌های روز، روزنامه‌ی دیگر یا وب‌سایت دیگری را بپسندید.
روزنامه‌ی ایده‌آل‌تان چیست؟ مثلاً روزنامهای که یک صفحه‌اش خبرهای سیاسی نیویورک تایمز باشد، صفحه‌ی دیگرش اخبار ورزشی روزنامه‌ی دیگر، گزارش‌های فرهنگی‌اش متعلق به روزنامه‌ی سوم و مطالب علمی‌اش صفحه‌ی علمی یک روزنامه‌ی آلمانی؟
در آلمان این آرزو برآورده می‌شود. روزنامهای بریده و دوخته شده بر قامت نیاز و خواست خواننده. روزنامهای که چیدن صفحاتش را خواننده خود سفارش داده است. این روزنامه‌ی شخصی که اولین روزنامه از نوع خود است، قرار است از روز ۱۶ برلین در صندوق پست مشترکان قرار گیرد. نام روزنامه‌ی شخصی هم ""نی‌یو"ست.
روزنامهای که هر روز می‌توان محتوای آن را تغییر داد
راه اشتراک آن هم بسیار آسان است. در صفحه‌ای در اینترنت که برای این منظور طراحی شده، کاربر (در حقیقت خواننده‌ی روزنامه) می‌تواند مطالب دلخواه خود را علامت بگذارد. حق انتخاب تنها به روزنامه‌ها محدود نمی‌شود. صفحات سایت‌های اینترنتی و حتی تولیدات سایت‌ها هم که تنها به صورت دیجیتالی وجود دارند، می‌توانند انتخاب شوند، مثلاً وبلاگ محبوب شخص سفارش‌دهنده و البته با طراحی اورجینال روزنامه یا سایت انتخابی. تنها برگ اول و آخر روزنامه، لوگوی "نی‌یو" را بر پیشانی دارد.
بهای هر نسخه از روزنامه‌ی دست‌چین‌شده‌ی شخصی بین یک یورو و ۸۰ سنت تا ۲ یورو خواهد بود که در مقایسه با روزنامه‌هایی مانند "زود دویچه تسایتونگ" که یک یورو و ۹۰ سنت است، بهای زیادی نیست. البته محتوای روزنامه‌ی شخصی را می‌توان هر بار حتی تغییر داد. تنها چند علامت‌گذاری در صفحه‌ی "نی‌یو" کفایت می‌کند. پس از انتخاب، توسط نرم‌افزار پیشرفته‌ای، نسخه‌ی چاپی انتخاب کاربر روز بعد بین ساعت ۷ تا ۸ صبح در صندوق پست خواننده قرار دارد.
مناسب بودن قیمت روزنامه، با حذف هزینه‌هایی مانند مخارج کلاسیک چاپ، توزیع و هزینه‌های ثابت میسر شده است. گفتنی است که "نی‌یو" تحریریه‌ای ندارد و تمامی محتوای این روزنامه در حقیقت صفحات روزنامه‌ها یا نسخه‌ی چاپی صفحات اینترنتی است. قیمت روزنامه هم بنا بر حجم سفارش تغییر می‌کند. مرز صفحات روزنامه تا ۲۶ صفحه تعیین شده است. این شرکت برای تأمین مخارج خود به تبلیغ در صفحات روزنامه‌ی "نی‌یو" هم دست می‌زند.
بهای هر نسخه از روزنامه را هم می‌توان هر بار با سفارش آن، از طریق اینترنت به حساب "نی‌یو" وارد کرد و هر لحظه که خواننده اراده کند، می‌تواند به اشتراک خود پایان دهد.
همکاری روزنامه‌های مشهور با "نی‌یو"
مبتکران این پروژه که توسط Firma "InterTi GmbH در آلمان به راه انداخته شده، از همکاری ۲۰ روزنامه و انتشاراتی بزرگ با این طرح در مرحله‌ی ابتدایی خبر داده‌اند. در این میان نام روزنامه‌های مشهوری چون نیویورک تایمز و روزنامه‌ی آلمانی زبان فرانکفورتر روندشاو هم به چشم می‌خورد.
وانیا اوبرهوف، مدیر عامل شرکت "اینتر تی" می‌گوید، اگر شمار ثبت‌نام‌ها (سفارش‌ها) به ۵۰۰۰ نسخه برسد، این طرح در دیگر شهرهای آلمان هم پیاده خواهد شد. به اعتقاد او، در صورت موفقیت این طرح در برلین، قطعا انتشاراتی‌های دیگر نیز با آنها همکاری خواهند کرد.
از روز ۱۳ اکتبر ثبت‌نام برای دریافت نسخه‌ی آزمایشی این روزنامه آغاز شده است. روز ۱۶ نوامبر اولین نسخه از روزنامه‌ی "خودچین" "نی یو" در دست سفارش دهنده است.
آیا "نی‌یو" موفق می‌شود؟
اما ایده‌ی روزنامه‌ی شخصی، ایده‌ی تازه‌ای نیست. پیش از این FeedJournal یا news2paper هم این ایده را به شکل ارسال مطالب برگزیده‌ی کاربر در فرمات pdf اجرایی کرده بودند، اما برای اولین بار است که نسخه‌ی روزنامهای این ایده تحقق می‌یابد.
هرچند که این طرح، طرح بسیار جالبی است، اما شاید پرسش‌های فراوانی در همین ابتدای راه به ذهن خواننده خطور کنند، از جمله: بیشتر صفحات این روزنامه‌ی شخصی حاوی مقالات و دارای مضمونی است که به طور مجانی در اینترنت یافت می‌شود. پس چرا باید برای خواندن نسخه‌ی کاغذی آنها، پول پرداخت کنم؟ یا با توجه به بحث داغ "شانس بقای روزنامه در عصر اینترنت"، آیا روزنامه‌ی شخصی نسخه‌ای است که برای نجات روزنامه "با خبرهای همیشه یک روز قدیمی" پیچیده شده است؟ این پروژه چه گروه سنی و از لحاظ تحصیلی چه دسته‌ای را مدنظر دارد؟
برای گرفتن پاسخ برخی از پرسش‌ها باید تا ۱۶ نوامبر منتظر ماند.
نویسنده: یلدا کیانی
تحریریه: بابک بهمنش