آزادی خواندن نماز در مدارس آلمان
۱۳۸۸ مهر ۹, پنجشنبه
موافقان و مخالفان این رای دادگاه دلایل بسیاری برای اثبات نظرگاه خود ارائه می‌کنند. خانم زیبیله گولته شرودر، رئیس بخش آسیا، و آقای بهاء‌الدین گونگور، همکار بخش ترکیه دویچه وله، به موافقت و مخالفت با این رای دادگاه تفسیرهایی نوشته‌اند که در پی می‌آید:
قانون اساسی آلمان، مدافع آزادی ادیان
خانم زیبیله گولته شرودر، رئیس بخش آسیای دویچه وله، بر این نظر است که «قانون اساسی آلمان با صراحت آزادی ایمان، وجدان و آزادی باور مذهبی یا فكری را مصون از تجاوز می‌داند و اجرای بدون مزاحمت آیین‌های مذهبی را تضمین می‌کند. کسانی که حق به جای آوردن نماز مسلمانان را ممنوع کنند، قانون اساسی آلمان را زیر سوال قرار می‌دهند.»
خانم گولته همچنین بر این نظر تاکید می ورزد که «در دین اسلام نماز اولین رکن فروع دین است که باید در ساعت‌های مشخصی از روز خوانده شود. مدارس آلمان نباید دانش‌آموزان را از انجام این فریضه‌ی دینی باز دارند. مدارس تنها می‌توانند برنامه‌ای بگذارند که نماز در زنگ تفریح دانش‌آموزان و در اتاقی جداگانه انجام شود.»
خانم گولته البته بر این نکته تاکید دارد که «باید مراقب بود که هیچ کس را مجبور به شرکت در مناسک دینی نکنند. در همین راستا هیچکس نباید از اجرای مناسک دینی‌ای که خواستار آن است بازداشته شود، به این شرط که با اجرای این مناسک، حقوق اولیه دیگران پایمال نشود.»
«سوءاستفاده از دمکراسی برای ترویج اسلام‌گرایی»
آقای بهاء‌الدین گونگور، همکار بخش ترکیه دویچه وله در همین مورد نظری مخالف دارد. او بر این نظر است که «بسیاری از اسلام‌گرایان افراطی با استفاده از قوانین موجود در آلمان به فعالیت‌های خود علیه اصول اولیه دمکراسی در کشور می‌پردازند و از امکانات جدیدی که دادگاه‌ها در اختیارشان می‌گذارند به شدت در جهت اسلام‌گرایی سوءاستفاده می‌کنند.» او در ادامه به نظر بسیاری از اسلام‌شناسان جهان می‌پردازد که نماز را می‌توان با تاخیر خواند. و این راه حل را برای مسلمانانی مفید می‌داند که به خاطر کار، تحصیل و یا در سفربودن، امکان خواندن نماز را راس ساعتی مشخص ندارند.
گونگور بر این نکته تاکید می‌کند که این رای دادگاه، مخالف شرایط لائیک و جداسازی مدارس از تاثیرات دینی است، و همچنین مخالفتی است با کوشش‌هایی که در جهت همگرایی خارجیان در جامعه آلمان می‌شود. گونگور مخالفتی با بنای مساجد و انجام فریضه‌های دینی مسلمانان در مسجد ندارد و اعلام می‌کند که بنای مساجد در شهرهای آلمان امری است در جهت تحقق قانون اساسی این کشور که با صراحت آزادی ایمان، وجدان و آزادی عقیده مذهبی یا فكری را مصون از تجاوز می‌داند و اجرای بدون مزاحمت آیین‌های مذهبی را تضمین می‌کند. اما او بر این نظر است که در مدارس و دیگر مراکز دولتی باید قوانین و هنجارهایی دیگر برقرار باشند. به همین جهت است که گونگور بار دیگر تاکید می‌کند که دین امری شخصی است و باید در حریم شخصی نیز باقی بماند.
آلمان کشوری چند ملیتی؟
خانم زیبیله گولته شرودر، رئیس بخش آسیای دویچه وله، بر این نظر است که «بحث‌ها در مخالفت با برگزاری نماز در مدارس میان دانش‌آموزان مسلمان، نشان از این واقعیت دارد که چندملیتی بودن جامعه آلمان در میان بسیاری از شهروندان، هنوز مشکلی حل‌ناشده است.» گولته تاکید می‌ورزد که می‌توان مخالف اجرای بسیاری از قوانین سختگیرانه و نامعقول دینی بود، اما با ممنوع کردن همه قوانین مشکلی حل نمی‌شود.
و آقای بهاء‌الدین گونگور، همکار بخش ترکیه دویچه وله، به مشکلات چنین تفکری اشاره کرده و می‌نویسد: «کسانی که امروز اتاق‌هایی برای نمازگزاران مسلمان در مدارس مهیا می‌سازند، نباید فردا گله کنند که باید اتاق‌هایی را نیز برای معتقدان یهودی و بودایی در اختیار دانش‌آموزان قرار دهند».
AJ/BB