1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

حنا مخملباف، برنده‌ جایزه‌ "شجاعت در هنر" جشنواره‌ی ونیز

۱۳۸۸ شهریور ۲۱, شنبه

حنا مخملباف، فیلم‌ساز ایرانی،‌ جایزه‌ "شجاعت در هنر" جشنواره‌ی فیلم ونیز را از آن خود کرد. تندیس شجاعت به خاطر ساختن فیلم "روزهای سبز" و «بیان شجاعانه‌ وقایع تاریخ امروز ایران» به وی اهدا شد.

https://p.dw.com/p/Jdcb
حنا مخملباف، فیلم‌ساز ایرانی در ونیز (سال ۲۰۰۳)
حنا مخملباف، فیلم‌ساز ایرانی در ونیز (سال ۲۰۰۳)عکس: AP

این جایزه ‌بعد ازظهر روز جمعه،‌۲۰ شهریور (۱۱ سپتامبر)، در ونیز از طرف "جان ویتوریو بالدی"، تهیه ‌کننده‌ی ‌فیلم‌های کارگردان‌هایی چون "پازولینی" به حنا مخملباف اهدا شد.

حنا مخملباف، به هنگام دریافت جایزه گفت که این جایزه را به مردم ایران تقدیم می‌کند.

در این زمینه دویچه وله مصاحبه‌ای داشت با حنا مخملباف:

دویچه‌وله: خانم مخملباف، شما جایزه‌ی "شجاعت در هنر" جشنواره‌ی فیلم ونیز را به مردم ایران تقدیم کردید. چرا؟

حنا مخملباف: این جایزه برای تمام مردمی است که برای آزادیشان به خیابان‌ها آمده‌اند، تک‌تک مردم شجاعی که دست خالی به خیابان‌ها می‌آیند و گاهی جلوی گلوله‌ها می‌روند، ولی دست از آزادی‌خواهی خود برنمی‌دارند، مردمی که در پی آزادی‌شان حتی تصمیم گرفتند، روز قدس به خیابان‌ها بیایند برای اینکه بار دیگر اعتراض خود را علیه تجاوز آقایان خامنه‌ای و احمدی‌نژاد بر علیه ملت ایران اعلام کنند. این جایزه و این فیلم به همه‌ی مردم شجاع ایران تعلق دارد.

هدفتان از ساختن فیلم «روزهای سبز» چه بود؟

من که در ایران بودم تغییراتی را احساس کردم، احساس کردم مردم ایران دارند تغییر می‌کنند. می‌خواستم به دنیا بگویم مردم کشور من دارند تغییر می‌کنند و امیدی را بعد از سال‌ها در مردم ایران دیدم که می‌خواستم این امید را ثبت کنم و بعدا به خود آنها نشان دهم، برای اینکه بگویم این امید بزرگ را یادتان نرود، این امید باشکوهتان را.

تا به حال این فیلم به نمایش عمومی در آمده؟

این فیلم دیروز (جمعه ۲۰ شهریور) در جشنواره‌ی ونیز به نمایش درآمد. با اینکه ما فیلم‌سازها و سینماگرها معمولا اول ‌فیلم‌هایمان را در سینماها به نمایش می‌گذاریم و بعد از سال‌ها در تلویزیون پخش می‌شود، ولی من خواستم که همزمان در کانال "بی‌بی‌سی" فارسی برای مردم ایران نمایش پیدا کند تا بتواند اثرش را در خود مردم ایران بگذارد و روزهای سبز را به یاد بیاورد تا بفهمند‌، آن امید بزرگ زیر این سرکوب‌های کوچک از بین نمی‌رود.

آیا باز هم قصد دارید در این زمینه فیلم بسازید؟

من یک هنرمندم و فکر می‌کنم، هنرمند بخشی از جامعه است و باید در مورد درد و امید مردمش حرف بزند. اگر منظورتان ساختن فیلم‌های سیاسی است، فیلم من سیاسی نبود، فیلم من در مورد مردم بود، این سیاست بود که خودش را به فیلم من و زندگی مردم ایران آورد و من تا روزی که زنده‌ام در مورد مردم حرف خواهم زد.

مصاحبه‌کننده: فریبا والیات

تحریریه: داود خدابخش

[برای شنیدن این مصاحبه می‌توانید به لینک پائین صفحه مراجعه کنید]