کورازون آکینو درگذشت

آکینو در سال ۱۹۸۶ پس از ۲۰ سال فعال مایشایی رژیم دیکتاتوری فردیناند مارکوس، در اثر یک انقلاب آرام به قدرت رسید. در دوره‌ی شش ساله‌ی ریاست جمهوری خود با ۷ تلاش برای کودتا مواجه شد، اما قدرت خود را حفظ کرد.

کورازون آکینو شهرت خود را از همسرش بنینو آکینو داشت. در اوت سال ۱۹۸۳ هنگامی که سناتور بنینو آکینو، از مخالفان سیاسی فردیناند مارکوس به قصد ورود به رقابت‌های انتخاباتی از مهاجرت پا به خاک کشورش گذاشت، در فرودگاه مانیل از سوی ماموران مارکوس کشته شد.

این ترور احساسات مردم فیلیپین و تمام دنیا را علیه مارکوس برانگیخت. سه سال تظاهرات عظیم توده‌ای در سراسر فیلیپین موجب سقوط رژیم فردیناند مارکوس شد و مردم فیلیپین کورازون آکینو، بیوه‌ی بنینو آکینو را به ریاست جمهوری انتخاب کردند.

کورازون آکینو در سخنرانی کوتاه خود در مراسم ادای سوگند گفت: «من به نام ملت فیلیپین قدرت را به دست می‌گیرم و متعهد می‌شوم دولتی تشکیل دهم که مجری عدالت و قانون باشد، بر مبنای حقیقت و اصول اخلاقی کار کند و آزادی و دموکراسی را در کشور تضمین نماید.»

کورازون آکینو تا پیش از رسیدن به ریاست جمهوری فاقد تجربه سیاسی بود، اما پس از آن و در مقام ریاست جمهوری از خود کفایت و توانایی قابل اعتنایی نشان داد. نخستین اقدام او پس از نشستن بر مسند ریاست جمهوری، آزادی همه زندانیان سیاسی بود. سپس میلیون‌ها دلار دارایی کشور را که به صورت اموال شخصی خانواده‌ی فردیناند مارکوس به خارج منتقل شده بود به کشورش بازگرداند.

دوران مبارزات کورازون آکینو علیه فردیناند مارکوس و شش سال ریاست جمهوری او، به پی‌ریزی دموکراسی در فیلیپین کمک شایانی کرد. علیرغم قدرت نظامیان و میل وافر آنها به دست‌اندازی به قدرت، ساختارهای دموکراتیک پاگرفته در کشور در دوره‌ی آکینو همچنان به حیات خود ادامه دادند. دوران ریاست جمهوری آکینو در سال ۱۹۹۲ به پایان رسید، اما او خود را برای دوره‌ی بعد نامزد نکرد.

کورازون آکینو در انتخابات سال ۲۰۰۱ از نامزدی گلوریا آرویو برای ریاست جمهوری حمایت کرد. اما پس انتخابات سال ۲۰۰۴ که آرویو برای یک دوره‌ی دیگر بر سرقدرت باقی ماند، به خاطر جنجال تقلب در انتخابات، به منتقد سرسخت گلوریا آرویو تبدیل شد.

MM/SN