Pozorište u Njemačkoj

„Pozorište predstavlja blaženo sklonište za one koji svoje djetinjstvo nose sa sobom i spremni su da se igraju cijelog života“ – rekao je Reinhardt, osnivač pozorišne škole, danas Akademije pozorišne umjetnosti „Ernst Busch“ u Berlinu.

U doba Njemačke demokratske republike bio je to najprestižniji centar za obrazovanje glumaca i lutkara. Inače, gotovo da nigdje drugdje nema toliko pozorišnih kuća koje su pod patronatom države kao u Njemačkoj.

Oko 150 teatarskih kuća finansira se iz državnih kasa. Trećina su pozorišne kuće u čijem sastavu se nalazi i opera, balet i dramski teatar.

Stotine teatara i izvedbi, milioni posjetilaca

Pored toga, u Njemačkoj postoji i oko 280 privatnih teatara različitih veličina, umjetničkih pravaca i tradicije. Oko 35 miliona gledalaca svih starosnih doba godišnje posjećuje oko 110 hiljada teatarskih predstava i 7.000 koncerata.

Najmanji teatar u Njemačkoj je Theader Freinsheim. Na scenu mogu stati četiri glumca u čijim kreacijama može uživati oko dvadesetak gledalaca. Najveću pozorišnu scenu ima teatar u Berlinu sa 1.600 mjesta i preko 300 predstava ili Bavarska državna opera.

Uz to se održava oko 40 festivala, postoji i 150 teatara bez stalnog ansambla i oko 100 grupa oformljenih za nastupe po turnejama i veliki broj slobodnih pozorišnih grupa.

Plemstvo utemeljitelj pozorišta u Njemačkoj

Na nekadašnjoj mnogostrukoj teatarskoj ponudi Njemačka može zahvaliti svojoj historiji. Najprije su postojala kneževska pozorišta koja su otvarana u dvorcima kao statusni simbol, a potom su i obrazovani građani teatar shvatili kao sredstvo identifikacije.

Djela poput Götheovog „Fausta“ ili Büchnerovog „Woyzecka“ njemačko su pozorište dovela do središta njemačkog duhovnog života. Još početkom 20. stoljeća bilo je lokalnih pozorišta i oko 2.360 privatnih pozorišta.

Proizvod historije

Vrijeme nacionalsocijalizma je unesrećilo njemačko pozorište. Mnogi režiseri, dramatičari i glumci, poput Maxa Reinhardta ili Bertolda Brechta, morali su pobjeći iz zemlje zbog nacizma.

Novi izazov predstavljalo je ponovno ujedinjenje Njemačke, a to je posebno bilo vidljivo u Berlinu. Mnoga, mahom istočnonjemačka pozorišta, morala su se boriti za opstanak i preživljavanje.

Nove nagrade – novi ugled

Od 2007. godine njemački teatar ima svog Oskara, tj. Fausta. Nagrada Faust se dodjeljuje u devet kategorija, između ostalog, za najbolje glumce i najbolju režiju.

Teatar godine je vrlo važan barometar za pozorišni život u Njemačkoj. Nagradu svake godine dodjeljuje pozorišni časopis „Teatar“. Teatar godine 2007. je Talija teatar iz Hamburga.