Δριμύ κατηγορώ Φερχόιγκεν για τη διαχείριση της κρίσης

«Η ΕΕ μοιάζει σήμερα περισσότερο με ένα χαοτικό κλαμπ. Από την άλλη πλευρά βέβαια δεν είχε βιώσει ποτέ άλλοτε αντίστοιχη κρίση. Η ΕΕ, που βέβαια δεν είναι κράτος, δεν μπορεί να δρα τόσο αποφασιστικά, άμεσα και με τη διαφάνεια που το κάνει ένα κράτος με μια ενιαία κυβέρνηση και σαφείς δομές. Ως εκ τούτου πρέπει να δείξει κανείς κατανόηση. Ωστόσο η διαχείριση της κρίσης είναι απλά κακή».

Ποιός όμως ευθύνεται για το χάος που περιγράφει ο Γκίντερ Φερχόιγκεν;

«Όλοι έχουν ευθύνες, ωστόσο το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρουν φυσικά οι μεγαλύτερες χώρες. Και επειδή συζητάμε για τη γερμανική πολιτική, θα πρέπει να πούμε ότι τα μεγαλύτερα λάθη έγιναν στην αρχή και μάλιστα στη Γερμανία όταν υποτιμήθηκε το μέγεθος του ελληνικού προβλήματος και στάλθηκαν τελείως λανθασμένα μηνύματα στις αγορές».

Για τον γαλλογερμανικό άξονα

Όσον αφορά το ρόλο του γαλλογερμανικού άξονα και τις διαμάχες μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού, ο κ. Φερχόιγκεν σημειώνει:

«Γερμανία και Γαλλία οφείλουν να προχωρούν από κοινού, να έχουν μια κοινή θέση. Πρόκειται για μια απολύτως αναγκαία προϋπόθεση που από μόνη της όμως δεν αρκεί. Πώς όμως θα γίνει αυτό; Γερμανοί και Γάλλοι δεν επιτρέπεται να δώσουν ποτέ την εντύπωση ότι θέλουν να συγκροτήσουν ένα διοικητικό συμβούλιο και πως όποτε συναντώνται Μέρκελ και Σαρκοζί, τότε ο υπόλοιπος κόσμος μαθαίνει τις αποφάσεις και απλώς πρέπει να ακολουθήσει. Αυτό είναι που ενοχλεί τους υπόλοιπους και όχι τόσο το γεγονός ότι Γερμανοί και Γάλλοι συνεννοούνται. Όλοι το θέλουν αυτό, γιατί όταν δεν το κάνουν, τότε όλοι τους κατηγορούν ότι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς το κάνουν».

Για τα καίρια συμφέροντα της Γερμανίας

Ο πρώην επίτροπος δείχνει κατανόηση για το γεγονός ότι η Α. Μέρκελ πρέπει να λάβει προηγουμένως ξεκάθαρη εντολή από το γερμανικό κοινοβούλιο, πριν μεταβεί στις Βρυξέλλες για τη λήψη των οριστικών αποφάσεων. Δεν μπορεί να λαμβάνει κανείς τόσο κρίσιμες για το μέλλον όλων μας αποφάσεις χωρίς την ενεργό συμμετοχή του κοινοβουλίου, λέει χαρακτηριστικά. Οι βουλευτές όμως από την πλευρά τους, δεν θα πρέπει να ξεχνούν το εξής:

«Στις αποφάσεις της η βουλή δεν θα πρέπει να ξεχνά ποτέ ποιά είναι τα καίρια συμφέροντα της Γερμανίας, που είναι να φροντίσει ώστε να μην θιγούν τα σημαντικότερα κεκτημένα, τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, δηλαδή, όσον αφορά το οικονομικό πεδίο, η κοινή αγορά και η νομισματική ένωση. Η Γερμανία εξαρτάται περισσότερο από κάθε άλλη χώρα από την εύρυθμη λειτουργία τους. Θα έπρεπε επίσης να αναλογιστούν ότι η Ευρώπη δεν είναι μια αμιγώς οικονομική οργάνωση. Έχω την εντύπωση ότι συχνά το όραμα για τη συμβίωση των Ευρωπαίων περιορίζεται στο ερώτημα πώς θα διασφαλιστεί η ευημερία μας. Η Ευρώπη είναι πολλά περισσότερα από μια οικονομική οργάνωση».

Tobias Armbrüster (DLF) / Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Μαρία Ρηγούτσου