مهدی کشاورز و نازنین شادپی: "اینجا بدون من" و "اسپلایس"

مهدی کشاورز:

انتخاب من در اکران تابستان ۲۰۱۱ فیلم ایرانی "اینجا بدون من"، ساخته جوان آینده دار سینمای ایران بهرام توکلی است. این فیلم در حالی در ایران اکران شد که به خاطر بازی بانوی هنرمند ایرانی، فاطمه معتمد آریا گروه‌های خاصی بازی‌های ناجوانمردانه‌ای چون سوزاندن بیلبوردهای خیابانی این فیلم را پی گرفتند. اما استقبال دور از انتظار مردم، خستگی را از تن عوامل این فیلم خارج کرد.

این فیلم با شاخصه‌های سینمای تجاری منافات داشت. اما نگاه خاص بهرام توکلی به رویا‌های جوانی از قشر آسیب‌پذیر اجتماع که خواسته‌هایش از این دنیا، حداقل‌های یک زندگی روتین خیلی از ما آدم‌هاست، تلنگری است برای آن‌ها که از داشته‌های حد‌اکثری زندگی خود راضی نیستند. توکلی به زیبایی مرز بازیک واقعیت تا رویا را در این فیلم ترسیم کرده است. اوج ظرافت‌های این فیلم در تک تک اکت‌های فاطمه معتمد آریا نهفته است. بازی او پابه پای قصه، فراز و فرود حقایق تلخ زندگی و شیرینی‌های رویا را پشت سر می‌گذارد.بازی یکدست و به دور از اغراق صابر ابر و نگار جواهریان از دیگر نقاط عطف فیلم توکلی محسوب می‌شود. توکلی در فصل پایانی فیلم، بذر امید را در دل مخاطب فیلم می‌کارد، گرچه این بذر هم بسته به قدرت تفکیک حقیقت و رویا در وجود ما آدم‌ها، شاید هرگز به بار ننشیند.


نازنین شادپی:

"اینجا بدون من"، کارگردان: بهرام توکلی

این فیلم به دلیل کارگردانی، بازی فوق‌العاده هنرمندان و فیلمنامه بسیار متفاوت و منحصر به فرد بهرام توکلی سبب می‌شود که آدم خودش را در آن فضای سرد زمستان و فیلم احساس ‌کند. از موسیقی زیبا و اثر گذار آن هم نباید به راحتی گذشت و این موسیقی است که شدت اثرگذاری یک فیلم بر مخاطب را تعیین می‌کند.


"اسپلایس"، کارگردان: وینسنزو ناتالی

فیلم Splice به دلیل گرافیک و کارگردانی عالی. مخصوصا صحنه آرایش دختر، آنقدر زیبا و طبیعی است که وجود حقیقی برای آن احساس می‌شود.

بطور کلی در چشمانش احساس واقعی وجود دارد و این به طبیعی جلوه دادن آن کاراکتر کمک می‌کند.