پنجاهمین سالروز تاسیس دیوار برلین

با آن كه ديوار برلين چون يك حصار بلند كانكريتى و مجهز با سيم خاردار و «پیش قراولان مرگ» بود، باشندگان آلمان شرق در ۲۸ سالی که اين ديوار برپا بود، در صدد فرار از چنگال رژيم آلمان شرقى برمىآمدند. سپاهيان ناظر بر ديوار و مانع گريز مردم به حوزهء غربى آن زمان تحت عنوان «پیش قراولان مرگ» ياد ميشدند.

تیراندازان ناظر بر ديوار کم از کم ۱۳۶ فرد ملكى تشنهء آزادى را به ضرب گلوله به قتل رساندند كه آخرين قربانى آن، جوان ۲۰ ساله به نام كريس جفرى در ماه فرورى سال ۱۹۸۹ مدتى پيشتر از سقوط ديوار جان داد.

صحنه مرگ کریس جفری خصوصاً برای مادرش که صدای آتش باری و گلوله را میشنوید، بسیار غمبار بود. مادر این قربانی میگوید: «متعاقب فير اول بازهم طنين خفقان آور آتش گلوله در فضا پخش شد. بس ناهنجار است صداى گلولهها را در شب تاريك و سرد شنيدن. مرا تشنجى فرا گرفت. پيش از اين فاجعه نيز اوقاتم تلخ بود و چيز بدى را پيشبينى ميكردم اما نميتوانستم آن را براى خودم توجيه كنم و چنان هم شد. چندين فير ديگر هم شد و بعد از آن سكوت مرگبار همه جا را فرا گرفت».

نخستين قربانى ديوار برلين گونتر ليتفين بود كه به عمر ۲۴ سالگى به تأريخ ۲۴ آگست سال ۱۹۶۱ فقط ۱۳ روز بعد از اعمار اين سد ننگين جان خود را از دست داد.

هشت سال پيش از ساختن ديوار برلين كه حوزهء غربى را از شرقى جدا ساخته بود، به تاريخ ۱۷ جون سال ۱۹۵۳ رژيم آلمان شرقى با پشتيبانى مسكو اولين قيام مردم حوزهء شرقى را سركوب كرد.
البته شخصيتهاى سياسى و بشردوستان و دانشمندان از همه اقشار آلمان غرب در ترغيب ندا و قيام آزاديخواهى هموطنان شرقى خود نقش بارزى ايفا كردند. یکی از این شخصيتهای بين المللى و صلح دوست صدراعظم آن وقت ایالت برلین، ويلى برانت بود.

ویلی برانت به سمت رهبرى برلين شرق ندا در داد: «نگذاريد كه بىعزت و بىشخصيت شويد. روش انسانى را در پيش گيريد در هرجايي كه هم ممكن است، ولى از همه پيشتر روى هموطنان خود آتش مرگ مگشاييد كه بارى هريك از شما نظر به رفتارش مورد قضاوت قرار ميگيرد».

نیک امیس/ مجید ملک
ویراستار: عارف فرهمند