«Πρώτα η Ελλάδα και μετά το κόμμα»

Στην ελληνογερμανική συνάντηση συμμετείχαν ο πρόεδρος των Γερμανών Πρασίνων Τσεμ Ότσντεμιρ , ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων στην ευρωβουλή, Ράινχαρντ Μπούτικοφερ και αντιπροσωπεία των Ελλήνων Οικολόγων Πρασίνων με επικεφαλής των ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλο.

Για τους Έλληνες Πράσινους η ευθύνη για την δραματική κατάσταση στην οποία περιήλθε η Ελλάδα είναι σαφής: Εάν η εταίροι στην ΕΕ κινούνταν πράγματι στο πνεύμα της αλληλεγγύης με την Ελλάδα, τότε θα έπρεπε να είχαν υιοθετήσει την πρόταση των Ευρωπαίων Πρασίνων, την οποία είχε υπερψηφίσει και το ευρωκοινοβούλιο, δηλαδή την έκδοση ευρωομολόγων.

Αντ’ αυτού, όπως είπε, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος «υιοθετήθηκε η πολιτική του μνημονίου, που σήμαινε μεγάλα βάρη, υπέρμετρο τίμημα για τους Έλληνες πολίτες, άδικη κατανομή και ένα αμφίβολο αποτέλεσμα. Υπάρχει δυστυχώς αποτυχία ακόμη και στον ποιο βασικό στόχο, που ήταν ο περιορισμός της φοροδιαφυγής».

Οι φιλοσοφία των Πρασίνων ήταν άλλη δηλώνει ο κ. Τρεμόπουλος «να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα και την οικονομική, και την κοινωνική, και την περιβαλλοντολογική της διάσταση.»

Οι δηλώσεις του Έλληνα Πράσινου αντιμετωπίστηκαν όμως από τους Γερμανούς Πράσινους με επιφυλακτικότητα, διότι ήθελαν να ακούσουν μάλλον άλλα από τους Έλληνες ομοϊδεάτες τους.

Το κόμμα των Γερμανών Πρασίνων είναι το μόνο κόμμα στο γερμανικό κοινοβούλιο που από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η ελληνική κρίση εξέφρασε απερίφραστα την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα.

Αψηφώντας μάλιστα το πολιτικό κόστος ζήτησε την άμεση παροχή βοήθειας, καταγγέλλοντας συγχρόνως τον λαϊκισμό και την δημαγωγία σε μερίδα του γερμανικού τύπου αλλά και τμήμα του πολιτικού κόσμου.

Ταυτόχρονα όμως το κόμμα των Πρασίνων καθιστούσε σαφές, ότι οι μεταρρυθμίσεις και η αναδιάρθρωση των δομών του κράτους και της οικονομίας στην Ελλάδα είναι αναγκαίες. Από αυτήν την οπτική γωνιά των Γερμανών Πρασίνων, η στάση της ελληνικής αντιπολίτευσης είναι απαράδεκτη.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του πρόεδρου του κόμματος, Τσεμ Ότσντεμιρ πως δεν μπορεί να καταλαβαίνει τη στάση της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί: «ενώ βρισκόταν πριν από την κυβέρνηση Παπανδρέου στην εξουσία, σήμερα αποποιείται των ευθυνών της, σε ένα ζήτημα εθνικής σημασίας».

Ο κ. Όστντεμιρ αναφέρθηκε στο παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου κυβέρνηση και αντιπολίτευση επέλεξαν κοινή στάση και υπογράμμισε: «Αυτή η λογική πρέπει να επικρατήσει και στην Ελλάδα: πρώτα η χώρα και μετά το κόμμα. Λυπάμαι που η Νέα Δημοκρατία και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης επέλεξαν τη στάση, πρώτα το κόμμα και μετά η Ελλάδα. Αυτό δεν έχει σχέση ούτε με πατριωτισμό και ούτε με την αγάπη προς τη χώρα και τους ανθρώπους της.»

Η κριτική αυτή εμμέσως πλην σαφώς στοχεύει και στη στάση των Ελλήνων Πρασίνων, οι οποίοι αν και δεν είχαν κληθεί στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την Παρασκευή – η άρνηση τους απέναντι στο μνημόνιο αλλά και στο διάλογο με την κυβέρνηση είναι δεδομένη. Την στάση αυτή, δεν τη συμμερίζονται οι Γερμανοί Πράσινοι. Για αυτή τη διάσταση απόψεων ο ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος εκτιμά ότι παίζει σοβαρό ρόλο η διαφορετική ιστορία και οι πολιτικές προοπτικές των δύο κομμάτων: «Προφανώς η ιστορία των Γερμανών Πράσινων και σήμερα οι προοπτικές για κυβερνητικά καθήκοντα τους σπρώχνουν στο να εστιάζουν σε άμεσα πρακτικά, ρεαλιστικές εφαρμόσιμες λύσεις σήμερα.»

Με άλλα λόγια: άλλο είναι, να είσαι κόμμα των 20% και άνω, με την προοπτική να έχεις ακόμη και δικό σου καγκελάριο, και άλλο να παλεύεις για να ξεπεράσεις την εκλογική ρήτρα ώστε να μπεις στη βουλή.

Στο Βερολίνο οι Γερμανοί και Έλληνες Πράσινοι συζήτησαν και για την πιθανότητα ενός δεύτερου πακέτου βοήθειας για την Ελλάδα. Και σε αυτό το θέμα, η στάση των Γερμανών Πρασίνων είναι σαφής.

Ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων στην ευρωβουλή, Ράινχαρντ Μπουτικόφερ αμφισβητεί πως θα καταφέρει η Ελλάδα να εκπληρώσει άμεσα τους όρους του ΔΝΤ και υποστηρίζει: «θα ήταν απαράδεκτη, τόσο μία χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, όσο και η εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Για αυτό πιστεύω στην αναγκαιότητα ενός δεύτερου πακέτου ευρωβοήθειας. Το ξεπέρασμα αυτής της κρίσης είναι προς το γερμανικό συμφέρον. Και είναι προς το γερμανικό συμφέρον να δοθεί στην Ελλάδα μια δεύτερη ευκαιρία.»