1. Przejdź do treści
  2. Przejdź do głównego menu
  3. Przejdź do dalszych stron DW

List historyków nt. Dnia Pamięci o Ofiarach Wypędzeń

15 lutego 2011

Historycy z Polski, Niemiec, Czech, Izraela i innych krajów zaprotestowali przeciwko planom ustanowienia w Niemczech dnia 5 sierpnia Dniem Pamięci o Ofiarach Wypędzeń. Tekst listu publikujemy w całości.

https://p.dw.com/p/10HP7
Wysiedleni z Polski Niemcy przybywają do obozu we Friedlandzie (1950)Zdjęcie: dpa - Bildarchiv

"Oświadczenie w związku z uchwałą Bundestagu „60 lat Karty niemieckich wypędzonych ze stron ojczystych – dopełnić pojednania”

Przyjęcie uchwały CDU/CSU i FDP „60 lat Karty niemieckich wypędzonych ze stron ojczystych – zakończyć pojednanie” przez większość Bundestagu 10 lutego 2011 r. stanowi fałszywy sygnał historyczno-polityczny.

Uciekinierzy i wypędzeni na całym świecie, także niemieccy wypędzeni, posiadają prawo do szacunku i pamięci. O milionach uciekinierów na świecie, których zmuszono do opuszczenia ich ojczyzn, wspomina się każdego roku 20 czerwca, będącego na mocy uchwały Zgromadzenia Ogólnego ONZ, „światowym dniem migrantów i uciekinierów”.

Po co dokładać do tego „ogólnoniemiecki dzień pamięci o ofiarach wypędzeń?” „Karta niemieckich wypędzonych ze stron ojczystych” z 5 sierpnia 1950 r. jest dla takiego ewentualnego upamiętnienia najgorsza z legitymacji.

W Karcie nie ma bowiem ani słowa o przyczynach wojny, narodowosocjalistycznych masowych zbrodniach, mordach na Żydach, Polakach, Sinti i Romach, radzieckich jeńcach wojennych i innych prześladowanych grupach, ani słowa o „Generalnym Planie Wschodnim” (Generalplan Ost), który przewidywał wypędzenie i wyniszczenie milionów „słowiańskich podludzi” po „ostatecznym zwycięstwie”.

Zamiast tego niemieccy wypędzeni zaliczyli się sami do „najbardziej doświadczonych cierpieniem tych czasów”. Słowo „pojednanie” nie pojawia się w „Karcie niemieckich wypędzonych z ojczyzny”. Zamiast tego, w sposób całkowicie niedopuszczalny, „rezygnują” oni w tym dokumencie z „zemsty i odwetu”, tak jak gdyby można mieć do zemsty prawo. A za proklamowanym „prawem do ojczyzny” stało w 1950 r. nadal żądanie terytorialnej rewizji powojennych granic.

Dla Polaków, Czechów, Słowaków, byłych obywateli ZSRR, ocalałych z Holokaustu oraz członków innych narodów, którzy zostali napadnięci, byli wypędzani, mordowani, Karta nie stanowi dokumentu pojednania. Podnoszenie jej do rangi legitymacji nowego narodowego dnia pamięci sprzeciwia się wysiłkom wszystkich ludzi, którzy w Niemczech i zagranicą zabiegają o godna europejska pamięć wypędzeń.

14 lutego 2011

Lista sygnatariuszy

Dr. Linde Apel (Forschungsstelle für Zeitgeschichte in Hamburg)

Prof. Dr. Klaus J. Bade (Sachverständigenrat deutscher Stiftungen für Integration und

Migration, Berlin)

Prof. Dr. Boris Barth (Universität Konstanz)

Prof. Dr. Wolfgang Benz (Zentrum fuer Antisemitismusforschung der TU Berlin)

Prof. Dr. Hans-Jürgen Bömelburg (Justus-Liebig-Univeristät Giessen)

Prof. Dr. Włodzimierz Borodziej (Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego)

Univ.Prof. i.R. Dr. phil. Dr. h.c. Detlef Brandes (Berlin)

Prof. Dr. José Brunner (Minerva Institut für deutsche Geschichte, Universität Tel

Aviv)

Prof. Dr. Marie-Janine Calic (Ludwig-Maximilians-Universität, München)

Prof. Dr. Marina Cattaruzza, Bern (Schweiz)

Prof. Dr. Eckart Conze (Universität Marburg)

Prof. Dr. Christoph Cornelißen (Kiel)

Prof. Dr. Hagen Fleischer (Fachbereich Geschichte, Universitaet Athen)

Prof. Dr. Norbert Frei (Friedrich-Schiller-Universität Jena)

Prof. Dr. Christian Gerlach (Universität Bern)

Prof. Dr. Andreas Gestrich (German Historical Institute London)

Prof. Dr. Constantin Goschler (Ruhr-Universität Bochum)

Prof. Dr. Raphael Gross (Fritz Bauer Institut, Frankfurt am Main)

Dr. Ingo Haar (Universität Wien)

Prof. Dr. Jörg Hackmann (DAAD Alfred Döblin Professor of East European History,

University of Szczecin)

Prof. Dr. Hans Henning Hahn (Carl von Ossietzky Universität Oldenburg)

Prof. Dr. Isabel Heinemann (Westfälische Wilhelms-Universität Münster)

Prof. Dr. Gerhard Hirschfeld (Bibliothek für Zeitgeschichte in der Württembergischen

Landesbibliothek)


Prof. Dr. Jerzy Holzer (Instytut Studiów Politycznych PAN w Warszawie / Collegium

Civitas)

Prof. Dr. Konrad Jarausch (Freihe Universität / University of North Carolina at Chapel

Hill)

Prof. Dr. Kristina Kaiserová (Institut für slawisch-germanische Forschung, Universität

J. E. Purkyne Ústí nad Labem)

Prof. Dr. Doris Kaufmann (Universität Bremen)

Prof. Dr. Christoph Klessmann (Potsdam)

Prof. Dr. Jerzy Kochanowski (Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego)

Prof. Dr. Jürgen Kocka (Freie Universität Berlin)

Prof. Dr. Dušan Kovác (Slowakische Akademie der Wissenschaften, Bratislava)

Dr. Ilko-Sascha Kowalczuk (Historiker, Berlin)

Prof. Dr. Helmut König (Institut für Politische Wissenschaft der RWTH University

Aachen)

Prof. Dr. Claudia Kraft (Universität Erfurt)

Dr. Markus Krzoska (Justus-Liebig-Univeristät Giessen)

Prof. Dr. Dieter Langewiesche (Eberhard-Karls-Universität Tübingen)

Prof. Dr. Simone Lässig (Georg-Eckert-Institut für internationale Schulbuchforschung

Braunschweig

Prof. Dr. Piotr Madajczyk (Instytut Studiów Politycznych PAN w Warszawie / Lazarski

University Warschau)

Dr. Gilad Margalit (Universität Haifa, Israel)

Prof. Dr. Dirk Moses (Europäische Hochschulinstitut, Florenz).

Prof. Dr. Gabriel Motzkin (The Van Leer Jerusalem Institute)

Dr. John S. Micgiel (Columbia University)

Prof. Dr. Michael G. Müller (Institut für Geschichte der Martin Luther-Universität

Halle-Wittenberg, Ko-Vorsitzender der Gemeinsamen Deutsch-Polnischen

Schulbuchkommission der Historiker und Geographen)

Prof. Dr. Jochen Oltmer (Institut für Migrationsforschung und Interkulturelle Studien

(IMIS), Universität Osnabrück)

Prof. Dr. Dieter Pohl (Universität Klagenfurt)

Prof. Dr. Karl Heinrich Pohl (Historisches Seminar der Christian-Albrechts-Universität

zu Kiel)

Prof. Dr. Cornelia Rauh (Leibniz-Universität Hannover)


Prof. Dr. Krzysztof Ruchniewicz (Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im.

Willy'ego Brandta Uniwersytetu Wroclawskiego)

Dr. Ralf Schäfer, Berlin

Prof. Dr. Axel Schildt (Forschungsstelle für Zeitgeschichte in Hamburg / Universität

Hamburg)

Prof. Dr. Ute Schneider (Universität Duisburg-Essen)

Prof. Dr. Klaus Schönhoven

Prof. Dr. Stefanie Schüler-Springorum (Institut für die Geschichte der deutschen

Juden, Hamburg)

Prof. Dr. Martin Schulze-Wessel (Historisches Seminar, LMU München)

Prof. Dr. Bo Strath (Renvall Institute, University of Helsinki)

Prof. Dr. Holm Sundhaussen (Osteuropa-Institut, Freie Universität Berlin)

Prof. Dr. Philipp Ther (Universität Wien)

Prof. Dr. Jerzy Tomaszewski (Instytut Historyczny Uniwesytetu Warszawskiego)

Prof. Dr. Stefan Troebst (Universität Leipzig)

Prof. Dr. Oldrich Tuma (Institut für Zeitgeschichte der Akademie der Wissenschaften

Prag)

PD. Dr. Heidmarie Uhl (Österreichische Akademie der Wissenschaften, Institut für

Kulturwissenschaften und Theatergeschichte, Wien)

Prof. Dr. Barbara Vogel (Universität Hamburg)

Dorota und Dr. Tobias Weger (Oldenburg)

Prof. Dr. Dorothee Wierling (Forschungsstelle für Zeitgeschichte Hamburg)

Prof. Dr. Michael Wildt (Humboldt-Universität zu Berlin)

Prof. Dr. Heinrich August Winkler (Humboldt-Univesität Berlin)

Prof. Dr. Piotr Wróbel (Konstanty Reynert Chair of Polish Studies, Department of

History, University of Toronto)

Prof. Dr. Marek Zybura (Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego

Brandta Uniwersytetu Wroclawskiego)".

red. odp. Bartosz Dudek